ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[PIKuL]

ตะวันคล้อยลอยต่ำกว่ายอดไม้
แสงรำไรไล้เลียดผิว...ผ่านพื้นหญ้า
สีเหลืองแสดแดดเริ่มลับกลับแนวฟ้า
ภาพเบื้องหน้าชาชินถวิลครวญ

เมื่อความมืดคืบคลานกาลคืนค่ำ
ความหนาวใจไยลึกล้ำยามคิดหวน
เมื่อน้อมนำ"ความเงียบ"มาทบทวน
ใจยิ่งชวนรวนเหงาคราวลำพัง

กว่าจะผ่านกาลเหงาในคราวนี้
วินาทีที่แสนนานผลาญความหวัง
นอนกอดหมอนซอนซุก.."หนาวใจจัง"
เพียงนอนฟังซากรอยแผลที่แพ้ใจ.

[มังตรา]

รอยแผลแผ่ถ้อยจำช้ำชอกหนัก
หน่วงเวลาผ่อนพักรักเผลอไผล
จันทร์ทอแสงค่ำลงคงมืดไป
ชีวิตดีสว่างได้หากใคร่ครวญ

บนโลกนี้เหตุผลทุกคนนั้น
นับมากมายร้อยพันซึ่งผันผวน
เลือกเอาหนอก่อเกื้อนิ่มเนื้อนวล
อารมณ์ลวงปันส่วนควรหนีไกล

ฤดูกาลรักร้าวหนาวเท่านี้
กับชีวิตริบหรี่คลี่คลายได้
หากสับสนปนทุกข์เลือกสุขใจ
ปัญหามา"ยักไหล่"อย่างไม่แคร์


มังตรา

[PIKuL]

เป็นเสียงลมห่มกายในความหนาว
จากห้วงหาวดาวดวงห่วงรอยแผล
ด้วยหนาวในไปถึงซึ่งดวงแด
จึงพ่ายแพ้แก่ฤดูสู่อารมณ์

บรรยากาศเหงาเงียบแบบเรียบง่าย
แต่ดวงจิตคิดวุ่นวายคล้ายทับถม
ทำแค่เพียงเอียงหน้าพาแก้มกลม
มองความเหงา..มิเข้าข่มด้วยคำใด

แม้นรู้สึกเหน็บหนาวจนร้าวปวด
ก็แค่เพียงบีบนวดยังพอไหว
แต่ทว่าหากลึกซึ้งถึง"หนาวใจ"
จะบีบนวดอย่างไร...ก็ไม่พอ.

[กรีนซี]

วันพรุ่งนี้

วันพรุ่งนี้มีไหมไม่อาจรู้
ขอยืนอยู่ตรงนี้ ยากเดินต่อ
มองเส้นทางข้างหน้าเวลาท้อ
ทำใจเพียงเฝ้ารอรักวานวัน

วันพรุ่งนี้มีไหมไม่อาจรู้
ขอยืนอยู่ตรงนี้ที่ของฉัน
คงยากนะพระอาทิตย์ขึ้นชิดจันทร์
เพียงแค่ฝันพร่าเบลอศูนย์เปอร์เซ็นต์

วันพรุ่งนี้มีไหมไม่อาจรู้
ขอยืนอยู่ตรงนี้ที่มองเห็น
คอยสายลมหลงทางอย่างลำเค็ญ
พัดความเย็นพิงพักใจสักครั้ง

วันพรุ่งนี้มีไหมไม่อาจรู้
ขอยืนอยู่อย่างคนหมดความหวัง
เสียงหัวใจอ่อนล้าทุกคราฟัง
กระซิบสั่งทุกคราวยาม“หนาวใจ”

กรีนซี

[โซ...เซอะเซอ]

ระดะลมระดมผล ขนลุกซู่ พักเพียงครู่ หนาวบั่น คลายสั่นไหว ยะเยือกลมโลมลูบหวามวูบใด สิหนาวใน ใจหนาว ร้าวราโรย “พี่นอนหนาวร้าวอุรา” มานานเนิ่น โดดเดี่ยวเผชิญ หนาวลม โหมห่มโหย เรื่อยเรียงราย พ่ายแพ้ แส้รักโบย หนาวลมโชย ริกอ่อนล้า ขมปร่าใจ Soul Searcher Inspired to write 19/12/2025

[กัลมลี*]

ฉันขอยืนห่าง-ห่างอย่างวันนี้
แอบมองอย่างหวังดี...ไม่เข้าใกล้
รู้...อดีต...เธอ-ฉันผ่านนานไป
เกินรื้อฟื้นสิ่งใดให้กลับคืน

ฉันขอยืนห่าง-ห่างอย่างคิดถึง
เก็บเธอไว้แอบซึ้ง...ไม่ดึงฝืน
อาจ "หนาวใจ" บางครั้งเพราะยั่งยืน
ความขมขื่นรับทนเพียงคนเดียว

ฉันขอยืนห่าง-ห่างบนทางฝัน
ไม่ต้องทักทายกัน...ไม่ข้องเกี่ยว
ปล่อยเรื่องเราเป็นอดีตสีซีดเซียว
เหมือนคลื่นเกลียวคลายซัดห่างหาดทราย

ฉันขอยืนห่าง-ห่างอย่างหวั่นไหว
แม้ว่าใจรักยังไม่ห่างหาย
โปรดนิยามฉันไว้ในเดียวดาย
เป็นความหมายที่เลือนราง...ห่างไปแล้ว

[Msp.]

หนาวใจในลมหนาว

 

หนาวใจคราวหนาวนี้สิหนาวหนัก
หนาวในรักห่างลาคราลมแผ่ว
หนาวรักลาคราถวิลประทินแนว
หนาวลมแล้วพธูกอดผู้ใด

พลิ้วลมไล้เนื้อนวลรัญจวนหวาม
รัดเอวงามเนื้อนวลรัญจวนไหว
โอบร่างสาวเนื้อนวลรัญจวนใจ
เกี้ยวโลมไล้เนื้อนวลรัญจวนกาย

ลมเหงาเจ้าโลมไล้กายสะท้าน
เกินใจต้านสั่นเทาเย้ากอดก่าย
ลมหยอกยั่วรัวกอดพลอดวิวาย
กว่าลมคลายกายสาวคงร้าวราน

สิ้นเหมันต์วันใดใจคงเศร้า
หากลมเหงา..หนาวลา..พาลมผ่าน
ร้างลมหวน..ยวนใจไร้สัญญาณ
ทรมานลมหลอกมิบอกลา

มาเพื่อผ่านทิ้งไปให้รานร้าว
ให้เหน็บหนาว..เหงามานนั้นเกินกว่า
หนาวในรักหนาวใจไร้สัญญา
ลมหนาวพารักร้าวจึ่งหนาวนาน


masapaer
 

[ViVee]

ห้วงวันคืนค้างแรมแซมดอกเหงา
จวบจนเช้าเคล้าคลอรอถ้อยหวาน
เป็นแค่เพียงเสี่ยงทายได้พบพาน
หรือเป็นการบอกใบ้ในสัมพันธ์

เป็นเพียงหนึ่งห้วงคิดที่ตกค้าง
ใจตกรางฤดูสู่ความฝัน
รู้สึกหนาวดวงใจไม่เท่ากัน
หนาวของฉัน…คือขาดเธอมาทดแทน.

ViVee

[PIKuL]

แค่พื้นที่คิดถึงวันคืนเก่า
มีทั้งเหงา หนาวเหน็บ จนเจ็บแน่น
ดอกรักที่มิอาจฟื้นคืนดินแดน
ยังเหลือภาพเคยเกี่ยวแขนในวันวาน

"หนาวใจ"เพียงบางคราเวลาเหงา
เป็นเพียงเสียงบางเบาคราวส่งสาร
เมื่อหัวใจไร้ที่อิงแอบดวงมาน
ใจมันอดสะท้าน...มิได้เลย.

[มังตรา]

มิลำเค็ญเย็นกายาอุ่นผ้าห่ม
ขดตัวกลมกอดกกโอ้อกเอ๋ย
หากสะท้านสั่นครางถึงนางเอย
เคียงเขนยมือสอดจะกอดใคร

หมดแดดวงห่วงหา ณ.คราเหงา
มิผ่อนเพลารัญจวนคร่ำครวญใคร่
ปมพร่าผลาญรานรุกซุกซ่อนใน
ปัญหาใหญ่ฝังรากเศษซากตรม

เพลิงไฟเคียงเรียงรายผ่อนคลายหนาว
เพลิงรักร้าวสุมสิงไยยิ่งข่ม
ฤดูกาลผ่านไปใจระทม
จ่อมจิตจมผิดหวังเรื้อรังราญ


มังตรา

[ViVee]

เมื่อหนาวใจไร้ฤดูจะสับเปลี่ยน
ที่หมุนเวียนว่ายวนแม้วันผ่าน
คือความเหงาเศร้าซึมซึ้งดวงมาน
ฤดูกาลหนึ่งเดียวเปล่าเปลี่ยวใจ

หนาวกายเพียงเกี่ยวกอดพร่ำพรอดหา
หนาวอุราหนาวลึกเกินแก้ไข
ความอบอุ่นหนึ่งเดียวลับหายไป
เป็นหนาวรักสลักไว้ไม่ลบเลือน.

ViVee