ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Msp.]

• นิทานของพ่อ •



ทุกค่ำคืนตื่นเต้นเล่นขี่ม้า
เซถลาเหนื่อยอ่อนก็นอนแผ่
พอหอบเหนื่อยลูกจ๋าอย่างอแง
นั่งลงแคร่ฟังนิทานอันเฮฮา

(๑)มีลิ้นฟ้าประทานหวานเลิศรส
อร่อยหยดย้อยร่วงห้วงเวหา
ขนมทิพย์วิมานอันโอชา
รางวัลฟ้ามอบไว้ให้คนดี

คนมีสิทธิ์เอื้อมถึงจึงได้ลิ้ม
ผู้ได้ชิมต้องปลุกลุกตีสี่
แม้นตื่นสายคลายร่างจางทันที
ขนมลิ้นราตรีนี้หายจร

(๒)มีเด็กน้อยคอยพ่อที่ท่อน้ำ
อยู่ประจำอย่างเหงาดูเศร้าหลอน
พ่อสงสัยจึงถามแม่งามงอน
“ไยไม่นอนกันหนู..อยู่ที่ใด”

“หนูถูกฆ่าทิ้งร่างห่างจากบ้าน
โปรดสงสารจับคนฆ่ามาได้ไหม”
“ลองบอกมาเถอะนั่นมันเป็นใคร” (พ่อถามเสียงสั่น)
“แก! นั่นไง ..ที่ฆ่า! แก!น่ะทำ! ” (พร้อมตบพื้นเสียงดัง)

เสียงร้อง “แฮ่” ดังขึ้นตื่นตระหนก
หน้าตลกตกใจให้คนขำ
ตามด้วยเสียงร้องหัวตัวคะมำ
กลิ้งระบำขำครืนตื่นตาใจ

ทุกนิทานพ่อเล่าเข้าถึงบท
จ้องจรดนิ่งฟังอย่างสงสัย
ทุกเรื่องเล่าผีคนผจญภัย
ดั่งอยู่ในเรื่องราวพ่อเล่ามา

หลากนิทานพ่อเล่าเอาแบบมั่ว
ดำเนินเรื่องยั่วใจให้โหยหา
“นิทาน”คือ “ฉาก” หลังยังติดตา
แต่ “พ่อจ๋า” คือ   “ภาพ” ที่อาบใจ



masapaer

รีรันเพราะมันอิน thanks.

[กัลมลี*]

พ่อไม่เล่านิทานให้ฉันฟัง
แต่ท่านตั้งใจซื้อหนังสือให้
ป.พ.พ.เล่มหนาถ้าตั้งใจ
เติบโตไปเป็นนักกฎหมายดี

พ่อบอกว่าบ้านเราหาเช้าค่ำ
นายทุนซ้ำ...รันทดโดนกดขี่
หาเงินจ้างทนายว่าความที
หาทั้งปีค่าแรงไม่แพงพอ

ไม่ได้ฟังนิทานเหมือนบ้านอื่น
แต่ก็ชื่นสุขใจได้เห็นพ่อ
มีตัวอย่างสอนให้ยามใจท้อ
รู้จักรออดทนผลบั้นปลาย

ช่วงชีวิตของพ่อคือนิทาน
ที่ฉันอ่านปานหนังสือสื่อความหมาย
โดยตาเนื้อโดยใจใช้ร่างกาย
เล่าหลากหลายมุมผ่าน "นิทานชีวิต"



ประทับใจบทกลอนคุณมะสะแปร์มากค่ะ
 

[Msp.]

คราวเมื่อเล็กเด็กมากลำบากอยู่
นิทานชูกล่อมล่อพ่อประดิษฐ์
แทนทีวีหนังสือสื่อเนรมิต
ล้วนสร้างคิดจินตนาค่ามากมาย

ทุกเรื่องเล่าพ่อโม้โชว์ไม้เด็ด
ไม่รู้เคล็ดปลอมจริงสิ่งขยาย
จนเติบใหญ่ใจแจ้งเรื่องแฝงคลาย
จึงสืบสายเล่าแต่งแบ่งเชื้อมา

นับเป็นศิลป์จินตนาการควรสานต่อ
เขียนตั้งช่อพอใจในภายหน้า
อาจเป็นแค่คนหนึ่งซึ่งธรรมดา
นักกฎหมายแม่ค้าหรือว่าใคร

พ่อสร้างเชื้อก่อรากฝากให้บุตร
จะหนังสือสมุดตั้งหมุดให้
ล้วนแต่เป็นตำนานนิทานใจ
ระลึกในเรื่องราว..เล่านิทาน

msp.


สุขสันต์วันพ่อ..ค่ะ


ประทับใจทุกลีลากลอนคุณกัลมลีเช่นกันค่ะ..

[กัลมลี*]

ราวกับเราย้อนวัยไปเป็นเด็ก
สิ่งเล็ก-เล็กส่งต่อรอสืบสาน
คำพ่อจุดประกายไฟบันดาล
จึงได้อ่านงานเขียนมะสะแปร์

คงจะมีนิทานล้านบรรทัด
ที่กระจัดกระจายมากมายแน่
ภาพพ่อซึ่งเคลื่อนไหวในดวงแด
จึงเผยแพร่ผ่านคำซึ้งถึงห้วงใจ