ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

อ้อนวอนอธิษฐาน....ผ่านสายลมหนาว
เมื่อถึงคราวภัยพิบัติ...ที่ไม่ได้เพรียกหา
ฝนตกหนักผลักมวลน้ำ...เสียงเพรียกหาศรัทธา
ได้เพียงห่วงหาอาดูร...สูญสิ้นไร้ในหัวใจ

เสียงระงมเซ็งแซ่...แช่เยือกแข็ง
ให้ปีนป่านสิ้นแรง...แกร่งไม่ไหว
สูญสิ้นลมจมสู่พื้น...คืนจากไกล
ได้เพียงแต่ไว้อาลัย...ให้จากจร

ถอดบทเรียน เวียนผ่าน นานหลายหน
ชีวิตคนบนทางเลือก...เปลือกหลอกหลอน
ไม่รักษาไม่ดูแล...ไม่อาทร
กรรมนำจร...ก่อนถึงตัว...ค่อยกลัวตาย!!!!

ได้แต่อ้อนวอนอธิษฐาน...ผ่านดาวผ่านฟ้า
กำลังใจไร้พบหน้า...คราสลาย
เหตุและผลคนสูญเสีย...ไม่อาจคลาย
เพียงกำลังใจส่งไปแม้ไม่มากมาย...แม้ไม่อาจคืน?

[กวินพัฒน์]

ความมืดกล่ำดำดิ่งกับสิ่งเกิด
ใจเตลิดเชิดขวัญให้มันตื่น
ระนาวหวาดหวั่นไหวให้กล้ำกลืน
น้ำน้อยรื้นดื่นตาก็ผ่าใจ

อัปยศอดสูหดหู่แสน
เกิดขาดแคลนแสนยากลำบากได้
ท่วมจนล้นปล้นทรวงช่วงเกิดภัย
ขวัญแตกไหม้ไร้อนาคตแทบหมดตัว


กวินพัฒน์

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

อ้อนวอนอธิษฐาน....ผ่านสายลมหนาว
โอบกอดความว่างเปล่า....ความขมขื่น
มองท้องฟ้ายามค่ำคืน...ปนเสียงสะอื้น
ขอให้สิ่งที่หายไปกลับคืน...ดับความขมขื่นในจิตใจ

อ้อนวอนอ้อนลมห่มฟ้า...ที่แสนกว้าง
ปลอบประโลมใจบางบาง...อย่าหวั่นไหว
อธิษฐานผ่านดวงจิต...สะกิดใจ
วอนสายลมพรมหัวใจ....ให้แอบอิง

[กวินพัฒน์]

จึงตั้งจิตอธิษฐานผ่านลมหนาว
ในคืนร้าวรันทดสลดยิ่ง
จงอำนวยช่วยสร้างทางพักพิง
เพียงบางสิ่งช่วยเกื้อเอื้อหนุนนำ

ใจที่ล้าปวดร้าวหนาวคงผ่อน
คงได้นอนตาหลับกับคืนค่ำ
พอผ่อนหนักเบาบางห่างระกำ
เพียงดื่มด่ำฝันดีนี้เพียงคราว


กวินพัฒน์

[กัลมลี*]

เขียนถึง "ผู้จาก" ให้ไปสู่สุคติ
ดวงใจมิขุ่นเก็บความเหน็บหนาว
เราผู้อยู่รู้รับกับเรื่องราว
จะประคองเพื่อก้าว...ก้าวต่อไป

เขียนถึงหยดน้ำตาคราปริ่มขัง
หากมันคั่งค้างใจให้รินไหล
แม้ชีวิตมันยากและยาวไกล
แต่จะไม่ทิ้งกัน...ฉันสัญญา

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ว่าน้ำลด  ตอผุด  สุดที่กล่าว
ทั้งลมหนาว ทั้งข่าวคราว ราวเพรียกหา
ให้ลอยลม กลมลำพอง เต็มสองตา
ทั้งกายา ทั้งอาดูร สูญสิ้นไป

อ้อนวอนอธิษฐาน....ผ่านเส้นทางแห่งกาลเวลา
จงอย่าสูญสิ้นศรัทธา....แม้สูญเสียเกินรับไหว
แม้สิ่งที่ยังคงอยู่...อาจเหลือเพียงแค่ลมหายใจ
แต่ขอให้ฟ้าวันใหม่...ส่องแสงไปให้ความอบอุ่นส่งถึงเธอ