ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กรีนซี]

เสียง จากใบบาง



ควันสีหม่นครอบคลุมเป็นกลุ่มใหญ่
ลิบลับไกลสุดตาท้องฟ้าสลัว
ปีบ กันเกรา มิอาจหยุดหวาดกลัว
ท้องฟ้ามัวรายรอบสีดอกเลา

วานวันฟ้าแต่งแต้มความแจ่มใส
ปีบ กันเกราต้นใหญ่ใกล้เรือนเหย้า
ฟากฟ้าเดิมวันนี้เปลี่ยนสีเทา
ควันสีหม่นสะท้อนเงาคละเคล้าจาง

มองครั้งใดไม่อาจหยุดหวาดกลัว
ทั้งวัน-คืนมืดสลัวทั่วฟ้ากว้าง
เสียงครวญคร่ำร่ำไห้ผ่านใบบาง
ยังรอคอยแสงสว่างกลับคืนมา

ฟ้าสีครามความหวังดั่งวันเก่า
ปีบ กันเกราทั้งสองร่ำร้องหา
พลิ้วลมผ่านโบกสะบัดช่วยพัดพา
สว่างทั่วท้องฟ้าตั้งตาคอย

กรีนซี

[PIKuL]

รอคอยเพียงโชคชะตาฟ้าลิขิต
ตั้งดวงจิตร้องขอไม่ท้อถอย
ชะตาร้างห่างรักเหลือทิ้งรอย
การรอคอยคือซาก..รักสองเรา

โชคชะตาฟ้าไยไม่เข้าข้าง
เป็นผู้สร้างทางบรรจบพบรักเขา
เป็นผู้มอบทางแยกแบกรับเอา
เหลือไว้เพียง"ความเหงา"สี่ฤดู.

[lookgaow]

ใบไม้ร่วงไหวพริ้วปลิวตามลม 
ดังใจคนเดินหลงทางกลางความฝัน 
แม้โรยร่วงแต่งดงามตามคืนวัน
วั ฏ จั ก ร ชี วิ ต นั้นไม่มั่นคง

"ใบไม้ผลิ" จุดเริ่มต้นความสดใส
กิ่งก้านใบล้วนออกช่อล่อคนหลง
"ใบไม้ปลิว"ลอยละล่องต้องตกลง
ปล่อยแล้วปลงดั่งชีวิตทิศเปลี่ยนแปลง

ใบไม้ผลิ ใบไม้ร่วง ใบไม้หล่น
เปรียบดั่งคนตามตะวันอันสิ้นแสง
แก่ชราวัยร่วงโรยไร้เรี่ยวแรง
ล้วนเปลี่ยนแปลง ทุ ก ส ร ร พ สิ่ ง จริงดั่งกลอน

[ViVee]

เปรียบดอกไม้ ดอกหนึ่ง คือความรัก
กลีบใบบางยิ่งนักยามโอนอ่อน
ยามแสงแดดโลมไล้อย่างอาทร
เพียงความร้อนกร่อนให้"หัวใจบาง"

ยามสายลมพัดโบกกรรโชกหา
กลีบใบช้ำดั่งว่าอยากทิ้งห่าง
พยายาม อิงดอกเอน พึ่งเงาลาง
จากใบไม้ ณ ใจกลาง ความแปรปรวน

ไม่ขอฟ้าปราณีมาห้อมห่ม
ไม่ขอลมโอบกอดความผันผวน
ขออิงแอบแนบชิดใบไม้นวล
ตราบจนกลีบใบม้วนเพื่อร่วงโรย.