ร ะ บ า ย รุ้ ง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
30 เมษายน 2024, 02:32:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ร ะ บ า ย รุ้ ง  (อ่าน 3055 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
19 กุมภาพันธ์ 2013, 12:40:AM
รการตติ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 452
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 544



« เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์ 2013, 12:40:AM »
ชุมชนชุมชน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, Shumbala, คอนพูธน, saknun, panthong.kh, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน, สะเลเต, ชลนา ทิชากร, อริญชย์, แป้งน้ำ, พี.พูนสุข, pat-q, นานะ, tiew, บ้านกลอนไทย, อาทิตา, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ร ก ติ น้ำคอยจุนหนุนเกื้อเรือจึงลอย น้ำแหละคอยจมเรือเมื่ออับปาง
19 กุมภาพันธ์ 2013, 02:03:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #1 เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์ 2013, 02:03:PM »
ชุมชนชุมชน

.
มองภาพวาด เรียวรุ้ง บนคุ้งเว้า
สีฝุ่นเทา ทาทาบ ฉาบบนฟ้า
ขนตางอน ช้อนรับ จับอุรา
เด่นดวงหน้า ระเรื่อ เจือชมพู

เพ่งพิศกร อ้อนแอ้น แขนเนียนนัก
เอวองค์พักตร์ น่ามอง ปองจิตสู่
ผมสลวย ดำเป็นเงา เจ้าโฉมตรู
ยอดพธู เฉิดฉาย ร่ายมนตรา

หยาดน้ำตา อาบแก้ม แต้มรินหยด
แสนกำสรด โศกเศร้า เขาเบือนหน้า
สีฝุ่นเบื้อน เต็มตัว ทั่วกายา
คงไร้ค่า ต่อแต่นี้ ไม่มีใคร
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, รพีกาญจน์, Shumbala, ดุลย์ ละมุน, สะเลเต, ชลนา ทิชากร, อริญชย์, รการตติ, แป้งน้ำ, พี.พูนสุข, pat-q, นานะ, คอนพูธน, บ้านกลอนไทย, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
26 มิถุนายน 2013, 06:02:AM
นานะ
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 89
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 37



« ตอบ #2 เมื่อ: 26 มิถุนายน 2013, 06:02:AM »
ชุมชนชุมชน




รุ้งแต้มสีเติมฟ้ามาแต่งฝัน
ยินใบไม้รำพัน – ประมาณว่า
มีคนวาดเส้นสายระบายฟ้า
บนเฟรมผ้าใบภาพประดับรุ้ง

สีน้ำสวยผสมจนกลมกลืน
ตัดสีพื้นฟ้าหมองเหนือท้องทุ่ง
ขณะฝนพรั่งพรูพู่กันปรุง-
ดังหมายมุ่งสีเฉดเจ็ดแถบครบ

มือเปื้อนสีลงแปรงแต่งรับขวัญ-
รอดวงใจใครกันมาบรรจบ
ระบายรุ้งค้างฟ้ามิกล้าลบ
รอน้ำตาร่วงซบ...ซับความล้า.






ขอบคุณรูปภาพจาก  Love-Friendship

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, คอนพูธน, สะเลเต, Shumbala, บ้านกลอนไทย, รการตติ, แป้งน้ำ, plang, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไพร พนาวัลย์

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แค่รู้ว่า ที่ นี่ มี ฉั น แ ล ะ มี เ ธ อ เ ป็ น จุ ด ห ม า ย ข อ ง ค ว า ม ผู ก พั น ก็พอ  ยิ้มแบบรักนะ..
26 มิถุนายน 2013, 05:10:PM
อาทิตา
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 47
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 89



« ตอบ #3 เมื่อ: 26 มิถุนายน 2013, 05:10:PM »
ชุมชนชุมชน



หยิบสีเขียว  ของต้นไม้  และใบหญ้า
น้ำเงินฟ้า  หยิบมาจาก  ฟากเวหน
หยิบสีคราม  ตามทะเล  มาเทปน
หยิบสายฝน  หล่นพราย  ละลายริน

หยิบสีเหลือง  เรืองรอง  แห่งท้องทุ่ง
เอามาปรุง  จรุงใจ  ให้ถวิล
หยิบสีม่วง  พวงพะยอม  หอมชื่นจินต์
ชื่นชีวิน  สิ้นสุรีย์  หยิบสีแดง

ส่วนสีส้ม  โน้มหยิบรวง  พวงแสดสวย
 หอมระรวย  ด้วยพะยอม  หลอมสีแสง
ระบายลง  ที่โค้งฟ้า  มาจัดแจง
แต้มเติมแต่ง   แห่งสีรุ้ง  ฟุ้งฟ้างาม
--------------------------------
อาทิตา
26 มิ.ย. 56

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, รการตติ, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สะเลเต, แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
16 กรกฎาคม 2013, 04:54:PM
รการตติ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 452
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 544



« ตอบ #4 เมื่อ: 16 กรกฎาคม 2013, 04:54:PM »
ชุมชนชุมชน




รุ้งแต้มสีเติมฟ้ามาแต่งฝัน
ยินใบไม้รำพัน – ประมาณว่า
มีคนวาดเส้นสายระบายฟ้า
บนเฟรมผ้าใบภาพประดับรุ้ง

สีน้ำสวยผสมจนกลมกลืน
ตัดสีพื้นฟ้าหมองเหนือท้องทุ่ง
ขณะฝนพรั่งพรูพู่กันปรุง-
ดังหมายมุ่งสีเฉดเจ็ดแถบครบ

มือเปื้อนสีลงแปรงแต่งรับขวัญ-
รอดวงใจใครกันมาบรรจบ
ระบายรุ้งค้างฟ้ามิกล้าลบ
รอน้ำตาร่วงซบ...ซับความล้า.






ขอบคุณรูปภาพจาก  Love-Friendship






เหน็บหนาวคราวรุ้งโค้งคุ้งเฉ
เยือกเย็นสุดเหคะเนหา
เอื้อมสุดปลายรุ้งจรุงตา
หวีดลมลัดมากว่ารำเพย

สะดุดล้มไปใจปวดร้าว
สุดตาพร่าพราวหนาวเกินเอ่ย
แก่นขั้วใจนั้นหวั่นละเลย
หนาวกว่าที่เคยเปรยออกมา

พลันรุ้งพุ่งผ่านม่านกระจก
ปริซึ่มแสงตกวกแล้วหนา
ส่องใจต่อใจในแววตา
ชีพจรอ่อนล้ากว่าที่เป็น

รุ้งกระทบรุ้งเมฆฟุ้งพร่า
แสงพราวเจิดจ้ากว่าได้เห็น
สุดขั้วใจล้ำอันฉ่ำเย็น
ม่านสายกระเซ็นกระเด็นรุ้ง

เหน็บหนาวราวเก็จเจ็ดสีค้าง
เหลือบเห็นเงารางจางแสงพุ่ง
หลับตายังรอนก่อนใจปรุง
เมื่อถึงวันพรุ่งค่อยมุ่งยื้อ

ระบายรุ้งกานท์ผ่านเพื่อนผอง
เพียงเชื่อมร้อยกรองอย่ามองชื่อ
แม้ร้างรุ้งหมายสุดท้ายคือ
จะร่างลายมือ...หนังสือรัก !

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, รัตนาวดี, แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ร ก ติ น้ำคอยจุนหนุนเกื้อเรือจึงลอย น้ำแหละคอยจมเรือเมื่ออับปาง
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s