| 02 เมษายน 2013, 05:48:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
 |
« เมื่อ: 02 เมษายน 2013, 05:48:AM » |
 ชุมชน
|
ชีวิตเดิม เริ่มต้น บนความหวัง
คงสักครั้ง ดังเจตน์ เป็นเศรษฐี
มุมานะ ประกอบ กิจชอบดี
รอยวิถี บุพกร สั่งสอนนำ
แรกเจริญ เดินดี ทีีละขั้น
ก้าวข้ามชั้น อาจล้ม ลงจมคว่ำ
เพียรถนัด จัดจ้าน งานที่ทำ
ค่อยแกะคลำ สังเกต เหตุสงกา
น้อมคำนับ รับรู้ จากผู้เปรื่อง
มิโกรธเคือง ยินข่าว คำกล่าวว่า
วิกฤตโผล่ โอกาส อาจตามมา
ใช้ปัญญา ถ้วนถี่ แก้คลี่คลาย
สั่งสมสะ ประสบการณ์ งานแปลกใหม่
พื้นฐานไต่ ก้าวนับ ปรับขยาย
อยู่กับที่ มีไหม ได้เป็นนาย
จนถึงท้าย ลูกจ้าง เพียงอย่างเดียว
ไร้เล่ห์เลศ เมตตา อัชฌาสัย
กอบวินัย ระเบียบ เฉียบเฉลียว
สามัคคี ชี้ชม รักกลมเกลียว
ผลเก็บเกี่ยว มากน้อย คอยแบ่งปัน
ชีวิตสุด หยุดลง ปลงสังขาร
ปัจฉิมกาล พานพบ สบสุขสันต์
กำหนดแปลน แผนกาง สร้างเร็ววัน
สิ่งที่ฝัน อันงาม เป็นความจริง
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, panthong.kh, D, Shumbala, ไพร พนาวัลย์, Thammada, ปู่ริน, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^, มนัสศิยา, เพรางาย, พี.พูนสุข, สะเลเต, •ปักษาวายุ○, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 02 เมษายน 2013, 06:49:AM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 02 เมษายน 2013, 06:49:AM » |
ชุมชน
|
สู้อุตส่าห์ ฝ่าฟัน มันทุกอย่าง
หาความต่าง แปลกใหม่ ไม่สุงสิง
ตั้งแต่เล็ก ตนโต มิโม้จริง
บางครั้งลิง ยังอาย บ่ายหน้าเมิน
ตื่นแต่เช้า เรือนชาน บ้านสะอาด
เช็ดบัดกวาด ก่อนไก่ ไม่ขัดเขิน
อีกอาหาร จัดหา แม้ล้าเกิน
ต้องดำเนิน ตามแม่สอน ขั้นตอนนั้น
จึงจัดแจง แต่งตัว กลัวไปสาย
จุดมุ่งหมาย เรียนหนัก พักไม่หวั่น
ช่วยอาจารย์ ขายแกง ท่านแบ่งปัน
อาหารฉัน ตอนเที่ยง เพื่อเลี้ยงตัว
ถีบตนเอง หนีจน ไม่ย่นย่อ
ได้เรียนต่อ ป.ตรี ดีใจทั่ว
ปริญญา ภูมิใจ ไม่หมองมัว
ที่ชัวร์ชัวร์ เป็นลูกจ้าง เขาอย่างเดิม
พันทอง
๒/๐๔/๕๖
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, ไม่รู้ใจ, Shumbala, ไพร พนาวัลย์, Thammada, ปู่ริน, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^, พี.พูนสุข, สะเลเต, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 04 เมษายน 2013, 04:58:PM |
|
Thammada
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 04 เมษายน 2013, 04:58:PM » |
ชุมชน
|
 ..มีหนักบ้างเบาบ้าง ทางชีวิต
ต่างถูกผิดอ่อนแอและฮึกเหิม
เสพสุขทุกข์ทั้งท้อทั้งต่อเติม
ทั้งริเริ่มและร้างกลางกมล
เช่นสายน้ำน่านหนึ่งจะพึงเผย
ย่อมต้องเลยฤดูสู้ฝึกฝน
ฝ่าโลกแล้งแสงสูรย์ซึ่งผจญ
เป็นธารทนทานท้าต่อฟ้าดิน
ห้วงแห่งมนุษย์ผุดผ่านการเวียนว่าย
อยู่เป็นตายชนะแพ้กระแสสินธุ์
เพื่อพบพ้นปนปลื้มได้ดื่มกิน
ย่อมต้องดิ้นรนล้าฝ่าคลื่นลม
จึงได้หวังว่าวันที่ฝันใฝ่
จะอยู่ใกล้นิยามเมื่อข้ามขม
เมื่อผ่านร้อนผ่านหนาวร้าวระทม
คงได้สมสร้างมาปัญญาชน
แต่ต้องตื่นจากฝันก่อนวันนี้
ทิ้งวิถีถมทับเคยสับสน
สู่เส้นทางวางใหม่ไม่วกวน
ตั้งอยู่บนความจริงจะพริ้งพราว
..มีหนักบ้างเบาบ้าง ทางชีวิต
ล้วนถูกผิดผู้สอนซึ่งร้อนหนาว
สักวันหวังวันหนึ่งถึงดวงดาว
ได้ชัยสมกับก้าวที่ยาวนาน
ธรรมดา
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, ชลนา ทิชากร, ...เป็ดน้ำ..., รพีกาญจน์, ไร้นวล^^, ไพร พนาวัลย์, เพรางาย, Shumbala, panthong.kh, D, พี.พูนสุข, สะเลเต, อริญชย์, ปู่ริน
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 04 เมษายน 2013, 09:11:PM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 04 เมษายน 2013, 09:11:PM » |
ชุมชน
|
๐โลกธรรมนำมนุษย์สะดุดคล้อย
เดี๋ยวด่างพร้อยเพลี่ยงพล้ำระกำผลาญ
เดี๋ยวดีเด่นเดชดั่งสุรางค์กาญจน์
จิตสะท้านเทวษเหตุกิเลสลวง
๐โอ้หน่อเนื้อหน้านี้ชีวาวาตม์
ยังมิอาจอุทัยให้ไกลห่วง
ยังลุ่มหลงอวิชชาตัณหาลวง
หลงติดบ่วงบงสุ์บูดคือมูตรบัง
๐ฉันเทียวท่องพร้องธรรมตามปิฎก
จิตยังตกต่ำตามเมื่อกามสั่ง
ระรื่นรักโหยหนักเมื่อรักพัง
ถูกคุมขังข่วนขมด้วยปมมาร
๐จึงเข้าใจใครใครเมื่อใจทุกข์
อยากเปลื้องปลุกปลอบทุเลาจิตร้าวฉาน
ก็แต่เพียงเผดียงเหตุกิเลสลาญ
และเพียงศาส์นพุทธพิสุทธิ์ยุติตรม
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, Thammada, Shumbala, panthong.kh, D, ชลนา ทิชากร, พี.พูนสุข, สะเลเต, อริญชย์, ดารกะ, ปู่ริน
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
| 11 เมษายน 2013, 09:27:PM |
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,312
ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 11 เมษายน 2013, 09:27:PM » |
ชุมชน
|
พรุ่งนี้แล้วนั้น
ทุกข์รายภัยพลัน
เลือนลับดับล่ม
ลืมตาอ้าปาก ห่างจากพิษคม ซ้อนซับทับถม ดิ้นรนทนรับ
วาดหวังสดใส
มั่นอกมั่นใจ
ทุนใส่จังหนับ
วอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทุกทิศประทับ มาลัยประดับ พร้อมสรรพเซ่นสรวง
วิมานวิเศษ
กว้างใหญ่ไร้เขต
ทะลักทะลวง
แผ่นฝันในมือ ซื้อฝันทั้งปวง ทุกปักษ์นั่งห่วง ลุ้นฝันวันหวัง 
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, Thammada, พี.พูนสุข, panthong.kh, สะเลเต, พิมพ์วาส, อริญชย์, ดารกะ, ปู่ริน, Shumbala, D
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของเวลา
|
|
|
| 23 เมษายน 2013, 05:19:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 23 เมษายน 2013, 05:19:PM » |
ชุมชน
|
ไหลเชี่ยวกราก หลากครา หน้าฝนก่อน
ท่วมลุ่มดอน ทั่วไป ไร่นาสวน
สัตว์พืชล้ม จมน้ำ ร้องคร่ำครวญ
บ้านช่องจวน ผุพัง หลั่งลอยธาร
ตั้งสติ ริรอ ก่อสร้างใหม่
เสริมลำไย มะพร้าว ข้าวโพดหวาน
พืชยืนต้น ปนล้มลุก ปลูกตามกาล
ขายแรงงาน วันว่าง รับจ้างที
เช่าที่ดิน สิ้นทุน หมุนเวียนต่อ
ยื่นผลัดผ่อน ธ.ก.ส. ชลอหนี้
เชื่อปุ๋ยยา อาหาร สารเคมี
รวมทั้งปี เบ็ดเสร็จ แสนเจ็ดพัน
อุปสรรค หนักหนอ ก็คือน้ำ
มากท่วมทำ ช้ำอก เศร้าโศกศัลย์
น้อยขาดแคลน แสนตรม ขมจาบัลย์
ฝายที่กั้น ปิงใหญ่ ไม่ซ่อมแซม
เขาทะเลาะ เบาะแว้ง แย่งประโยขน์
เรารับโทษ ถ้วนหน้า ชักช้าแถม
ฝนไม่เท เมษา เดือนห้าแรม
ต้นเกรียมแห้ม ดินแห้ง แดงเป็นทาง
มือยกยอ ขอฝน จากบนฟ้า
เช้าวานวา เริ่มตก หกโมงสาง
หลงดีใจ ได้น้ำ ชุ่มฉ่ำบาง
แทบวายวาง ลำไยแตก แยกขาวโพลน
ลำไยขาดน้ำ ได้รับฝน รากดูดเต็มที่
เปลือกขยายตัวไม่ทัน ก็แตกอ่ะครับ
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
|
