ครึ้มเขา..เงาป่า..ใต้ฟ้าคราม

เหม่อมองป่าคอนกรีตอันซีดเศร้า
ระริกเร่าไอแดดที่แผดผ่าน
นั่งในห้องกล่องเหลี่ยมเหงียมอาการ
ง่วนกับงานงกเงิ่นแลกเงินตรา

ทุกเช้าเย็นเป็นมดกระถดก้าว
ทิวแถวยาวทางเทียวราวเรียวป่า
ยัดทะนานกันในรถไฟฟ้า
เทียวไปมาทุกผู้ดูเดียวดาย

อยู่ห้องแคบแออัดบ้านจัดสรร
ผ่อนนับกัลป์รำไรไร้จุดหมาย
เป็นที่ซุกหัวนอนพอผ่อนคลาย
ถึงสบายหากแห้งกว่าแล้งดอย

เป็นมดเมืองเรืองล่องในกล่องเหลี่ยม
ใจแห้งเกรียมกว่าเหงากลางเศร้าหงอย
ฝันเห็นป่าพนาไพรใจรอคอย
พักร้อนหน่อยปีนี้จะรี่ไป

จะชมป่าชื่นปอดและปลดปล่อย
จะขึ้นดอยเยี่ยมดูยอดภูได้
จะลุยคลองน้ำคล่องคะครึกไคล
จะสูดไออ้อยอิ่งทิ้งเหงาเอย

กามนิต, ๓๐ พ.ค.๕๕
เอ้อ..จริงว่ะ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ครึ้มเขา..เงาป่า..ใต้ฟ้าคราม (อ่าน 15237 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้