ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ยินสำเนียง เพียงแผ่ว แว่วไก่ขัน
ทิวาวัน ผันเปลี่ยน เวียนวนหนี
ให้ห่วงหา อาทร ร้อนฤดี
ประหนึ่งมี ไฟสุม กลุ้มทรวงใน

ยามคะนึง ถึงเขา เราเศร้าจิต
คงหมดสิทธิ์ ชิดชื่น ยืนไม่ไหว
จำใจพราก จากลา แสนอาลัย
เหตุไฉน ไยช้ำ น้ำตาริน

ทิวาวับ ดับลง ตรงทิวป่า
หมู่ปักษา ถลาร่อน ย้อนคืนถิ่น
ตะวันยอ แสงสาด หวาดชีวิน
ครวญถวิล ถึงอยู่ สู้ระทม

ลืมตาตื่น ฝืนมอง ท้องฟ้ากว้าง
สุดอ้างว้าง เหว่ว้า พาใจล่ม
ฝากวจี นี้ไป ในสายลม
บอกฉันตรม ขมขื่น สะอื้นทรวง
พันทอง

[มานพ]

 

 

ยินสำเนียงเสียงแผ่วใกล้แนวป่า
เมื่อทิวาลาลงคงยังห่วง
ป่านชะนี้น้องจ๋าสุดาดวง
คงจะทวงสัญญาก่อนลากัน

มิได้ลืมคนดีพี่ยังรัก
ซึ้งสลักดวงใจไม่เหหัน
ยังมีสิทธิ์ชิดชื่นยืนชมจันทร์
อย่าไหวหวั่นเลยหนอขอสัญญา

มองตะวันทอแสงแดงสลัว
ความมืดมัวคลุมมิดปิดผืนฟ้า
สายลมโชยเย็นหนาวร้าวอุรา
ฝากลมพาบอกพันฉันรักเธอ

[สิงขร]

ตอบพันทอง

บอกฉันตรม  ขมขื่น  สะอื้นทรวง

ตะวัน  หันกลับ  ลับเหลี่ยมเขา
ตัวของเจ้า  เฝ้าร่ำไห้  อย่างใหญ่หลวง
คิดถึงชาย  นายนั้น  อยากจะควง
รักและหวง  ห่วงมาก  เมื่อจากมา

เจ้าเฝ้า  เข้าใจผิด  คิดอะไร
พี่ได้ไป  ทวงหนี้ที่สงขลา
เงินมันมาก  หากได้  สบายตา
พี่จากมา  มันคุ้ม  กลุ้มทำไม

อยู่ตรงนั้น  อย่าหวั่นไหว  ในหัวจิต
ให้นึกคิด  พิศเพ่ง เร่งจิตใส
อีกสองวัน  จันทร์อังคาร พี่จะไป
อย่าตกใจ  ไปแน่  แม่ตางอน

    สิงขร

[panthong.kh]

 

ยินสำเนียงเสียงแผ่วใกล้แนวป่า
เมื่อทิวาลาลงคงยังห่วง
ป่านชะนี้น้องจ๋าสุดาดวง
คงจะทวงสัญญาก่อนลากัน

มิได้ลืมคนดีพี่ยังรัก
ซึ้งสลักดวงใจไม่เหหัน
ยังมีสิทธิ์ชิดชื่นยืนชมจันทร์
อย่าไหวหวั่นเลยหนอขอสัญญา

มองตะวันทอแสงแดงสลัว
ความมืดมัวคลุมมิดปิดผืนฟ้า
สายลมโชยเย็นหนาวร้าวอุรา
ฝากลมพาบอกพันฉันรักเธอ

ขอวอนลม ห่มฟ้า คืนหาพี่
บอกคนดี ฤทัย ไยพร่ำเพ้อ
ทุกวันคืน ยืนคอย ใจลอยเบลอ
อยากพบเจอ เธอนั้น หันคืนมา

อยู่ร่วมเรียง เคียงหมอน นอนแนบข้าง
อย่ามาล้าง แรมไกล ไปหนีหน้า
ยังหลงไหล ใฝ่ฝัน วันเวลา
คอยเธอกลับ คืนมา หาเนื้อนวล

แม้จะนาน เพียงใด ไม่มีหวั่น
เธออย่าปัน ผันใจ ให้จิตป่วน
คะนึงนิจ คิดถึง ซึ้งรัญจวน
ใจเรรวน หวนหา พาระทม
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ตอบพันทอง

บอกฉันตรม  ขมขื่น  สะอื้นทรวง

ตะวัน  หันกลับ  ลับเหลี่ยมเขา
ตัวของเจ้า  เฝ้าร่ำไห้  อย่างใหญ่หลวง
คิดถึงชาย  นายนั้น  อยากจะควง
รักและหวง  ห่วงมาก  เมื่อจากมา

เจ้าเฝ้า  เข้าใจผิด  คิดอะไร
พี่ได้ไป  ทวงหนี้ที่สงขลา
เงินมันมาก  หากได้  สบายตา
พี่จากมา  มันคุ้ม  กลุ้มทำไม

อยู่ตรงนั้น  อย่าหวั่นไหว  ในหัวจิต
ให้นึกคิด  พิศเพ่ง เร่งจิตใส
อีกสองวัน  จันทร์อังคาร พี่จะไป
อย่าตกใจ  ไปแน่  แม่ตางอน

    สิงขร

เสียงลมครวญ ชวนคิด สะกิดถึง
ครั้งคะนึง คลึงเคล้า เร้าสมร
ปลอบจุมพิต ขนิษฐา ก่อนลาจร
เจ้าอาวรณ์ ร้อนอุรา น้ำตาริน

พร้อมสัญญา ว่าวอน ก่อนจรจาก
ใช่คิดพราก ฝากจิตต์ คิดถวิล
ถึงห่างไกล นัยนา ต่างธานิน
มิสุดสิ้น ความรัก หมดภักดี

ยามลมผ่าน ซ่านผิว สยิวแผ่ว
ขอดวงแก้ว จงเห็น เป็นสักขี
แทนวาจา พาพร่ำ ร่ำวจี
หมดฤดี พี่รัก ยิ่งนักนวล

จะมีใคร ไหนเล่า คอยเฝ้าห่วง
สะท้อนทรวง ดวงใจ จนไห้หวน
ทุกวันคืน กลืนกล้ำ เพ้อคร่ำครวญ
เคยรัญจวน ล้วนห่าง ด้วยร้างกาย.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

[panthong.kh]

ตอบพันทอง

บอกฉันตรม  ขมขื่น  สะอื้นทรวง

ตะวัน  หันกลับ  ลับเหลี่ยมเขา
ตัวของเจ้า  เฝ้าร่ำไห้  อย่างใหญ่หลวง
คิดถึงชาย  นายนั้น  อยากจะควง
รักและหวง  ห่วงมาก  เมื่อจากมา

เจ้าเฝ้า  เข้าใจผิด  คิดอะไร
พี่ได้ไป  ทวงหนี้ที่สงขลา
เงินมันมาก  หากได้  สบายตา
พี่จากมา  มันคุ้ม  กลุ้มทำไม

อยู่ตรงนั้น  อย่าหวั่นไหว  ในหัวจิต
ให้นึกคิด  พิศเพ่ง เร่งจิตใส
อีกสองวัน  จันทร์อังคาร พี่จะไป
อย่าตกใจ  ไปแน่  แม่ตางอน

    สิงขร

ไปสงขลา มาบอก หลอกกันนี่
คนเห็นพี่ นี้ควง ดวงสมร
กับน้องติ๊ก น้องต่าย ที่อุดร
แล้วมาบอก งามงอน ลาจรไกล

โทรไปหา เจ๊ดา มาเมื่อวาน
ว่าเห็นท่าน ที่สง  -ขลาหรือไม่
เจ๊ดาบอก โดนหลอก อีกแล้วไง
เจ๊ไม่เคย เห็นใคร ไหนสักที

น่าโมโห ยิ่งนัก ชักมาหลอก
ทำปลิ้นปลอก ซอกใจ ให้เจ็บจี๋
กลับถึงบ้าน ท่านเอ๋ย ต้องเจอดี
ฤทธิ์มีดบิน แม่พันนี่ มีถึงตาย
พันทอง

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

ตะวัน  หันกลับ  ลับเหลี่ยมเขา
ตัวของเจ้า  เฝ้าร่ำไห้  อย่างใหญ่หลวง
คิดถึงชาย  นายนั้น  อยากจะควง
รักและหวง  ห่วงมาก  เมื่อจากมา

เจ้าเฝ้า  เข้าใจผิด  คิดอะไร
พี่ได้ไป  ทวงหนี้ที่สงขลา
เงินมันมาก  หากได้  สบายตา
พี่จากมา  มันคุ้ม  กลุ้มทำไม

อยู่ตรงนั้น  อย่าหวั่นไหว  ในหัวจิต
ให้นึกคิด  พิศเพ่ง เร่งจิตใส
อีกสองวัน  จันทร์อังคาร พี่จะไป
อย่าตกใจ  ไปแน่  แม่ตางอน

    สิงขร



ไปสงขลา มาบอก หลอกกันนี่
คนเห็นพี่ นี้ควง ดวงสมร
กับน้องติ๊ก น้องต่าย ที่อุดร
แล้วมาบอก งามงอน ลาจรไกล

โทรไปหา เจ๊ดา มาเมื่อวาน
ว่าเห็นท่าน ที่สง  -ขลาหรือไม่
เจ๊ดาบอก โดนหลอก อีกแล้วไง
เจ๊ไม่เคย เห็นใคร ไหนสักที

น่าโมโห ยิ่งนัก ชักมาหลอก
ทำปลิ้นปลอก ซอกใจ ให้เจ็บจี๋
กลับถึงบ้าน ท่านเอ๋ย ต้องเจอดี
ฤทธิ์มีดบิน แม่พันนี่ มีถึงตาย

พันทอง




   ฤทธิ์มีดบิน     แม่พัน   นั้นคงเจ็บ
ไปให้หมอ    ช่วยเย็บ     คงจะหาย
หากปล่อยไว้    อย่างนั้น     อันตราย
ชีพอายวาย     มอดม้วย      มรณา

ถ้าหากว่า     บาดแผล      ลึกเหลือล้น
คงนิมนต์     พระท่าน      เทศนา
แล้วต่อด้วย     บทสวด     กุสะลา
แล้วชักผ้า     อนิจา     มิน่าเลย




กวีน้อย     ลุ่มน้ำยาว

[/b]

[panthong.kh]

เสียงลมครวญ ชวนคิด สะกิดถึง
ครั้งคะนึง คลึงเคล้า เร้าสมร
ปลอบจุมพิต ขนิษฐา ก่อนลาจร
เจ้าอาวรณ์ ร้อนอุรา น้ำตาริน

พร้อมสัญญา ว่าวอน ก่อนจรจาก
ใช่คิดพราก ฝากจิตต์ คิดถวิล
ถึงห่างไกล นัยนา ต่างธานิน
มิสุดสิ้น ความรัก หมดภักดี

ยามลมผ่าน ซ่านผิว สยิวแผ่ว
ขอดวงแก้ว จงเห็น เป็นสักขี
แทนวาจา พาพร่ำ ร่ำวจี
หมดฤดี พี่รัก ยิ่งนักนวล

จะมีใคร ไหนเล่า คอยเฝ้าห่วง
สะท้อนทรวง ดวงใจ จนไห้หวน
ทุกวันคืน กลืนกล้ำ เพ้อคร่ำครวญ
เคยรัญจวน ล้วนห่าง ด้วยร้างกาย.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

[/quote]

ประครองกอดยอดชู้ อยู่เคียงข้าง
คืนนี้สุด อ้างว้าง ช่างเงียบหลาย
จำจากจร อ้อนออด กอดเดียวดาย
จนเดือนหงาย กลายดับ ลับลงพลัน

ยามพี่ร้าง ห่างไกล ใจหันเห
สุดคะเน เซซัก จักโศกศัลย์
กลัวพีทิ้ง รักเก่า เศร้าจาบัลย์
พรอดรำพัน ยันแจ้ง แสงอรุณ
พันทอง

[/b]
 

[addy]

พรอดรำพัน ยันแจ้ง แสงอรุณ
     ตอบพานทอง


สุริยา...ฟ้าใส...ใครนั่งหลับ
อุ้ย..มือจับ...ปากกา...หน้าคุ้นคุ้น
ย่องเข้าไป...โอ้โฮ..โถแม่คุณ
แม่ขนุน...เนื้อแน่น...แฟนผมเอง

จะบอกว่า...ขอโทษ..นะที่รัก
เมื่อคืนหนัก...ไปหน่อย...ทานไม่เก่ง
เลยไปเฝ้า...พระอินทร์..สิ้นยำเกรง
น้องจะเฉ่ง...หรือจะเฉาะ...เลาะซี่โครง

พี่ไม่ขอ...แก้ตัว...กลัวไม่เชื่อ
ยอมให้เถือ..เนื้อได้...ไปลุ่มหลง
สาวที่ไหน...ให้ฃีวิต..พี่ปลิดปลง
หากน้องลง...มือค่อยค่อย...อย่าต่อยแรง....................อิอิกัวเจ็บน้า

[panthong.kh]

พรอดรำพัน ยันแจ้ง แสงอรุณ
     ตอบพานทอง

สุริยา...ฟ้าใส...ใครนั่งหลับ
อุ้ย..มือจับ...ปากกา...หน้าคุ้นคุ้น
ย่องเข้าไป...โอ้โฮ..โถแม่คุณ
แม่ขนุน...เนื้อแน่น...แฟนผมเอง

จะบอกว่า...ขอโทษ..นะที่รัก
เมื่อคืนหนัก...ไปหน่อย...ทานไม่เก่ง
เลยไปเฝ้า...พระอินทร์..สิ้นยำเกรง
น้องจะเฉ่ง...หรือจะเฉาะ...เลาะซี่โครง

พี่ไม่ขอ...แก้ตัว...กลัวไม่เชื่อ
ยอมให้เถือ..เนื้อได้...ไปลุ่มหลง
สาวที่ไหน...ให้ฃีวิต..พี่ปลิดปลง
หากน้องลง...มือค่อยค่อย...อย่าต่อยแรง....................อิอิกัวเจ็บน้า

[/center]

พูดมั่วมั่ว อย่างนี้ มีสองต่อ
จะบั่นคอ ตัดลิ้น สิ้นหน่ายแหนง
ชอบโกหก พกลม จนระแวง
ทำเป็นแกล้ง บ่ายเบี่ยง ดูเกี่ยงงอน

จับไม่ได้ ไล่ไม่ทัน ดันไม่รับ
คนสับปรับ กลับกลอก บอกไว้ก่อน
ขืนมาตี หน้าเซ่อ เธออย่าวอน
ตบอัดกลอน ประตู เดี๋ยวหูชา

อย่ามามอง จ้องฉัน พันจัดให้
แถมชุดใหญ่ ไวว่อง ต้องร้องหา
จงจำไว้ อย่าได้ วางมาดนา
แม่จะด่า ไม่ซ่ำ ขอย้ำเตือน
พันทอง