หนึ่งนั้นคือผู้สูงสุดประเสิรฐ
กวนอูเกิดนึกคิดปราบกบฏ
ไอ้พวกโพกผ้าเหลืองคนทรยศ
ต้องสลดเจอคมง้าวของกวนอู
คนสองนั้นไม่มีผู้ใดสู้
เตียวหุยกู้กองทัพอย่างอาจหาญ
แต่ใจร้อนแลสุราตัดลมปราณ
โดนประจานโดยถูกฆ่ายามเมามาย
สามคือผู้กราดเกรี้ยวเหมือนเสือลาย
ไม่มีอายม้าเฉียวสู้ไม่หวั่น
อนิจจาแต่ชีวิตบุญไม่บัง
ได้ตายยังมีอายุสี่ห้าปี
สี่นั้นคือขุนศึกเตียวจูล่ง
เตียวคับก้มยอมรับความเก่งกาจ
ได้รับใช้เล่าปี่อย่างยาวนาน
ไม่รุกรานทรยศชื่อเสียงใคร
คนสุดท้ายนั้นคือขุนพลเฒ่า
เคยรับใช้เจ้าเมืองแห่งเตียงสา
เป็นผู้คงสัตย์ไว้ไร้มารยา
เห็นคุณค่าคุณคนมากกว่าใคร
