ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Design with love ᵔᴥᵔ]

       ~*บางครั้ง...*~

บางครั้ง“ทำดี”แต่เธอมองไม่เห็น
จนกลายเป็น“คนโง่”ไม่เอาไหน
บางครั้ง“โมโห”เพราะปวดใจ
จนกลายเป็น“นางมารร้าย”ในสายตา

บางครั้ง“ความจริงใจ”ให้มากล้น
จนกลายเป็น“คนต้องทน”ความอ่อนล้า
บางครั้ง“ทุ่มเทใจ”ให้ไปทุกเวลา
จนกลายเป็น“สิ่งไร้ค่า”เธอไม่มอง

บางครั้ง“ขี้ใจอ่อน”ยอมยกโทษ
จนกลายเป็น“ไม่มีสิทธิ์โกรธ”แม้ใจหมอง
บางครั้ง“พูดน้อย”ไม่มีข้อต่อรอง
จนกลายเป็น“ไม่เรียกร้อง”มองข้ามมัน

บางครั้ง“หวังมากไป”ในตัวเธอ
จนกลายเป็น“คนพร่ำเพ้อ”ละเมอฝัน
บางครั้ง“เอาแต่ใจ”เช่นหญิงเขาทำกัน
จนกลายเป็น“คนดื้อรั้น”เธอรำคาญ

บางครั้ง“ทนเจ็บ”อยู่ลึกลึก
จนกลายเป็น“ไร้ความรู้สึก”กับคำหวาน
บางครั้ง“ต้องทนรอ”เธอนานนาน
จนกลายเป็น“นับวันวาน”เหมือนคนตรม

บางครั้ง“ให้หมด”ทั้งชีวิต
จนกลายเป็น“คนยึดติด”รักแสนขม
บางครั้ง“อยากตัดใจ”ข้างในมันระบม
จนกลายเป็น“คนระทม”ยังงมงาย

                                                       with love"  

[--ณัชชา--]

เรามีสิทธิ์ในชีวิตอิสระ
ทุกพันธะที่รอก่อความหมาย
เราต้องพร้อมเดินหน้าอย่างท้าทาย
ต้องขวนขวายด้วยตัวเราทุกก้าวเดิน

เมื่อเราเจ็บเก็บไว้สอนใจมั่น
ทบทวนวันผ่านมาอย่าขัดเขิน
สุขหรือทุกข์ต้องยอมพร้อมเผชิญ
ใครจะเมิน ไม่ศรัทธา อย่าสนใจ

natch

[tamsad0123]

 

[TKDee~P2k_02]

บางครั้ง... เป็นเหมือนคนไร้ค่า
...ในสายตาของหลายหลายคน
บางครั้ง...เหมือนไม่มีตัวตน
...ทำให้ทุกคนมองข้ามไป
บางครั้ง... ทำทีเหมือนเฉยชา
...แต่ก็ต้องเสียน้ำตาทุกครั้งไป
บางครั้ง... อดกลั้นน้ำตาแทบไม่ไหว
...แต่ต้องยิ้มเข้าไว้เพื่อพวกเขา
บางครั้ง... คิดอยากจะเดินหนี
...แต่คงไม่ดีถ้าเขารู้เอา
บางครั้ง... มันรู้สึกเหงาเหงา
...เมื่อคิดว่า เรา ต้องจบไป
บางครั้ง... ฉันก็ชอบคิดไปเอง
...เหมือนเปิดเพลงค้างเอาไว้
บางครั้ง... เราคงไปกันไม่ได้
...เธอเลยไร้เยื่อใยต่อกัน

P2k_02  T^T

[นพตุลาทิตย์]

บางครั้ง เหม็นขี้หน้าเธอว่าไหม
ยังทนดมต่อไปใช่สุขสันต์
บางครั้งต้องทนเธอเผลอแปรงฟัน
หยิบของฉันไปแปรงหยะแหยงเชียว

บางครั้งตด กดหัวคั่วผ้าห่ม
ยังทนดมเหม็นมาจนหน้าเขียว
บางครั้งเดิน ดุ่มไปไหนคนเดียว
ยามไปเที่ยว ไม่มีมือคอยถือกัน

บางครั้ง ตบหน้าเราเอาซะเจ็บ
ยามเอาเล็บข่วนหลังยังแสบสันต์
บางครั้ง งอนนอนดิ้นทีนเธอดัน
โดนหน้าฉันเต็มเบ้าเรายังดี

บางครั้งอยากขอแค่แคร์กันหน่อย
หากฉันปล่อยเธอไปใช่เสียดสี
บางครั้งฉันยังรักปักไมตรี
หากเธอหนีฉันตามสามเวลา

เรื่องจริงของคนข้างบ้าน อิอิ

[ตะวันฉาย]

...บางครั้ง...นั่งถักทอต่อักษร
เพื่อเว้าวอนความในใส่ห่วงหา
หวังชี้แจงแถลงคำช่วยนำพา
ถ้อยวาจาจากคนเศร้า...หวังเข้าใจ

...บางครั้ง...นั่งสบตาจอรอพบเจ้า
จนบ่ายเข้าก็มิเห็นเป็นไฉน
คนที่เคยคุ้นตาเจ้าลาไกล
หน้าจอใจไร้อักษรกลอนที่รอ

...บางครั้ง...ท้อจับจิตด้วยฤทธิ์หมอง
ใครประคองก้าวเดินเผชิญหนอ
น้ำตาหล่นเย้ยทางที่ย่างทอ
ที่สร้างก่อก็ผุพัง...ยังไม่คลาย

...บางครั้ง...ปนความจริงสิงอักษร
จะอาทรบ้างไหมยามเช้าสาย
คนที่อ่านงานเรา...ที่เข้ากราย
รู้ความหมายบ้างไหม...ความนัยกลอน...

...บางครั้ง...เข้าระบายสี หัวใจ ที่ไหม้หมอง
ใส่ทำนองเพลงเศร้าเคล้าอักษร
หลั่งน้ำตา แทนหมึกเขียน นำเรียนทอน
เข้าเว้าวอนกลอนน้ำตาอำลาใจ...

ตะวันฉาย