ช่วยแต่ง อินทรวิเชียรฉัน๑๑ เรื่อง ความรัก คือ ... (คือ อะไรก็ได้)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 เมษายน 2024, 11:29:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ช่วยแต่ง อินทรวิเชียรฉัน๑๑ เรื่อง ความรัก คือ ... (คือ อะไรก็ได้)  (อ่าน 67486 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
15 สิงหาคม 2011, 12:26:AM
best5566
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3



« เมื่อ: 15 สิงหาคม 2011, 12:26:AM »
ชุมชนชุมชน

ผมแต่งไม่เป็นเลย ต้องใช้ครุ ลหุ ด้วย งงไปหมด

ช่วยทีครับ

6บท เลยอะครับ ไม่ไหวจริงๆ
บันทึกการเข้า
15 สิงหาคม 2011, 12:30:AM
best5566
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3



« ตอบ #1 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2011, 12:30:AM »
ชุมชนชุมชน

อันนี้เพื่อนผม ช่วยแต่งมาอะครับ

แต่ผมว่ามันแปลกๆ อะครับ ช่วยทีครับ

     ความรักรึความรัก            ชนะได้ทุกข์สิ่งสรรค์
ความรักมิจบนั้น                  จะมิรู้มิเข้าใจ
     เพราะว่าทุกวันนี้             จะมิมีสุขสดใจ
ถ้าเรามิเข้าใจ                   สละได้ทุกสิ่งนั้น
     นั่นมันแหละความรัก       บมิจักมิเปลี่ยนผัน
เราต้องจะพบมัน                  สุขทั้งนั้นจะเจอเรา
     ทั้งหมดท่กคำนี้              เฉพาะที่จะพอไหม
ไม่พอมิเข้าใจ                     จะปรุงใส่จะคือคุณ
     คิดถึงนะรู้ไหม                และจะไม่ละห่วงหา
ทุกคำมิเข้าท่า                    สักจะพูดและคืนคำ
     คุณต้องจำขึ้นใจ             และจะใฝ่และจะหา
ความสุขจะมีมา                   จงจำไว้ก็แล้วกัน
บันทึกการเข้า
15 สิงหาคม 2011, 09:42:AM
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,104


ทิวาฉาย ณ ปลายผา


« ตอบ #2 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2011, 09:42:AM »
ชุมชนชุมชน


                           คุุณbest5566...

                           ตอบ : ฮืม..1  ก็ไม่แปลก มือใหม่หัดแต่งก็อย่างนี้แหละ
                                   ฮืม..2  แปลกจริงแหละ ลูกผีลูกคน เอ๊ย! ลูกครึ่ง ครึ่งฉันท์ ครึ่งกาพย์ กาพย์๑๑ และอะไรก็ไม่รู้...

                           วิเคราะห์ : จะแยกแยะให้เข้าใจดูนะ แล้วไปแก้ไขกันเอาเอง ไม่ยากๆ
                             วิจารณ์ : ติชมไปด้วย ฝีมือเราต้องมีดีบ้างล่ะ

                            เอ้า! มาดูกัน...

                                                                                         ความรัก
                                            อินทรวิเชียรฉันท์๑๑

                                                      ๐ ความรักรึความรัก (ถูก)                        ชนะได้้ทุกสิ่งสรรค์ (ผิด ได้ ไม่สัมผัสกับ รัก)
                                               ความรักมิจบนั้น (ถูก)                                  จะมิรู้มิเข้าใจ (ถูก)

                                                      ๐ เพราะว่าทุกวันนี้ (ผิด เพราะ เป็น ลหุ หาคำครุแทน/ ทุก เป็น ครุ หาคำลหุแทน) จะมิมีสุขสดใจ (ผิด ใจ รับสัมผัสซ้ำกับ ใจ น่าจะพิมพ์ผิดน้า..ใช่ม้า..)
                                               ถ้าเรามิเข้าใจ (ไม่ดี ใจ เป็นสัมผัสต่อเนื่องกับบทแรก ลองหาคำใหม่แทน)     สละได้ทุกสิ่งนั้น (ผิด ทุก เป็นคำครุ หาคำลหุแทน)

                                                      ๐ นั่นมันแหละความรัก (ถูก)                      บมิจักมิเปลี่ยนผัน (ถูก)
                                               เราต้องจะพบมัน (ถูก)                                  สุขทั้งนั้นจะเจอเรา (ผิด นั้น เป็นคำเกิน)

                                                      ๐ ทั้งหมดทุกคำนี้ (ผิด ทุก เป็นครุ หา ลหุแทน)   เฉพาะที่จะพอไหม (ผิด  ไหม ไม่รับสัมผัสกับ เรา ทบทวนความหมายด้วย)
                                               ไม่พอมิเข้าใจ (ดูคำสัมผัสใหม่ด้วย)                       จะปรุงใส่ก็คือคุณ (ผิด ปรุงเป็นครุ หา ลหุแทน)

                                                      ๐ คิดถึงนะรู้ไหม (ดีมาก)                          และจะไปละห่วงหา (ผิด หา ไม่รับสัมผัสกับ คุณ/ หาคำอื่นแทน ละ ที่จะทำให้ความหมายชัดขึ้น)
                                               ทุกคำมิเข้าท่า (ดู สัมผัสที่แก้ใหม่ ให้รับกัน)          สักจะพูดและคืนคำ (ผิด สักเป็นครุ หาลหุแทน)
   
                                                      ๐ คุณต้องจำขึ้นใจ (ดีมาก จำ เป็นได้ทั้งครุและลหุ)   และะจะใฝ๋และจะหา (ผิด หา ต้องรับสัมผัสกับ คำ)
                                               ความสุขจะมีมา (ดู สัมผัสที่แก้ใหม่ด้วย)                      จงจำไว้ก็แล้วกัน (ผิด จง เป็นครุ หาลหุแทน)

                                                                     
                                คำเตือน : ต้องแม่น คำครุคำลหุ สัมผัสระหว่างบท

                                                                                              รีบแก้ๆๆๆๆๆๆ
                                                                                          จากครูหลังห้อง
                                                                                            ครู..ยายกะปู

                                                                                         





     

                                                         

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s