...กาลครั้งหนึ่ง.นานมาแล้ว...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
18 เมษายน 2024, 12:09:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ...กาลครั้งหนึ่ง.นานมาแล้ว...  (อ่าน 6272 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
06 สิงหาคม 2011, 11:50:AM
Music
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 754
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,682


ขว้างไปยิ่งแรง-ยิ่งกลับมาเร็ว


« เมื่อ: 06 สิงหาคม 2011, 11:50:AM »
ชุมชนชุมชน





มิอยากคิด..หน่ายหนีไปที่ไหน
ร้อยดวงใจซ่อนปักเป็นอักษร
แอบอยู่ในหมอนข้าง..แทนร่างนอน
เขียนบทกลอนด้วยใจฝากสายลม

เธอยังเป็นที่หนึ่ง..แบบกึ่งฝัน
ค่ำคืนหันไขว่คว้าแทนผ้าห่ม
หนาวเนื้อนอกผิงไฟก็คลายปม
หนาวระทมเนื้อในหัวใจครวญ

เธอเป็นหมอกหรือควัน..ที่ฉันคิด
เธอเป็นพิษเป็นพรหม..หรือลมหวน
เธอเป็นเพื่อนเป็นภาพ..ที่ฉาบนวล
ฉันประมวลแล้วกลับต้องหลับตา

ด้วยไม่อยากเจิ่งนองทั้งสองแก้ม
เธอต่อแต้มทุกทีที่มาหา
ต้องเจ็บช้ำกล้ำกลืน..วันคืนมา
ตราบวันลา..อาลัยเมื่อใจดำ

<a href="http://www.youtube.com/v/TEZnrqQyRRQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/TEZnrqQyRRQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>


มิได้เกิดมาเพื่อเป็นเหยื่อรัก
ให้ใครทักทายเล่นเห็นขำขำ
หรือโอนย้ายถ่ายเททะเลดำ
ใช้เวรกรรมชั่วยาม...แค่ข้ามคืน

http://www.youtube.com/watch?v=eNTIz8RAMxY (External Embedding Disabled)

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สล่าผิน, เอ๊พ, ...สียะตรา.., ตะวันฉาย, คนเผาถ่าน, ภู กวินท์, รพีกาญจน์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, เมฆา..., บ้านริมโขง, --ณัชชา--, ไพร พนาวัลย์, amika29

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
06 สิงหาคม 2011, 12:08:PM
สล่าผิน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 532
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,034



« ตอบ #1 เมื่อ: 06 สิงหาคม 2011, 12:08:PM »
ชุมชนชุมชน


มิได้เห็นเป็นเหยื่อเมื่อมารัก
ใจยังภักดิ์เรื่อยไปมิได้ฝืน
รักดำรงคงตั้งอย่างยั่งยืน
อย่าขมขื่นจิตใจในรักเรา

จึงแต่งกลอนอ้อนมาว่ายังรัก
ใจแน่นหนักอย่างยิ่งหญิงอย่าเศร้า
มอบหมดสิ้นแล้วใจอย่าใจเบา
รักนานเนาแนบแน่นมิแคลนคลอน

เธอยังเป็นที่หนึ่ง ใช่กึ่งฝัน
ใช่แม่นมั่นมิกลับกลายมิถ่ายถอน
จึงแต่งคำย้ำมาภาษากลอน
หากยามนอนหลับตาพาซึ้งใจ

จะเป็นลมเป็นฟ้ามาห่มปก
อย่าตะหนกตื่นมาน้ำตาไหล
รัก..นะรัก..ปักซึ้งถึงทรวงใน
เธออย่าได้ทดท้อต่อรักเลย

สล่าผิน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., Music, ตะวันฉาย, คนเผาถ่าน, ภู กวินท์, รพีกาญจน์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, เมฆา..., บ้านริมโขง, --ณัชชา--, amika29

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชายใจคอนโด
06 สิงหาคม 2011, 01:10:PM
Music
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 754
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,682


ขว้างไปยิ่งแรง-ยิ่งกลับมาเร็ว


« ตอบ #2 เมื่อ: 06 สิงหาคม 2011, 01:10:PM »
ชุมชนชุมชน


มิได้เห็นเป็นเหยื่อเมื่อมารัก
ใจยังภักดิ์เรื่อยไปมิได้ฝืน
รักดำรงคงตั้งอย่างยั่งยืน
อย่าขมขื่นจิตใจในรักเรา

จึงแต่งกลอนอ้อนมาว่ายังรัก
ใจแน่นหนักอย่างยิ่งหญิงอย่าเศร้า
มอบหมดสิ้นแล้วใจอย่าใจเบา
รักนานเนาแนบแน่นมิแคลนคลอน

เธอยังเป็นที่หนึ่ง ใช่กึ่งฝัน
ใช่แม่นมั่นมิกลับกลายมิถ่ายถอน
จึงแต่งคำย้ำมาภาษากลอน
หากยามนอนหลับตาพาซึ้งใจ

จะเป็นลมเป็นฟ้ามาห่มปก
อย่าตะหนกตื่นมาน้ำตาไหล
รัก..นะรัก..ปักซึ้งถึงทรวงใน
เธออย่าได้ทดท้อต่อรักเลย

สล่าผิน



อยากซบตักพักใจอุ่นไอรัก
เพื่อพิงพักนักกวี..ที่มาเผย
แต่ห้วงรักยังวุ่น..มิคุ้นเคย
จะลงเอยแบบใด?หัวใจครวญ

กลัวเค้าเก่งคำกลอนมาอ้อนเล่น
เราเฉกเช่นปีกหัก..เข้าหลักล้วน
เห็นหวั่นไหว."ได้ท่า".ก็มากวน
เผลอรัญจวนชวนเชื่อเป็นเหยื่อพราน

ขอเวลาน้องหน่อยค่อยค่อยก่อน
ด้วยชั้นเชิงยังอ่อนอย่าหักหาญ
มิอยากเจ็บซ้ำสองจะหมองมาน
รักเป็นทาน..ได้ไหม?..หลังไมด์...รอ


 สาวน้อยเซย์ ฮาโหล

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ตะวันฉาย, เมฆา..., คนเผาถ่าน, --ณัชชา--, บ้านริมโขง, สล่าผิน

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
06 สิงหาคม 2011, 01:44:PM
รพีภัทร
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 8
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 22



« ตอบ #3 เมื่อ: 06 สิงหาคม 2011, 01:44:PM »
ชุมชนชุมชน

แม้ดวงใจขื่นขมเพราะปมรัก
ถูกหาญหักจากไปไม่แยแส
คน"เคยเคียง"เปลี่ยนไปไม่เคยแล
และคนแพ้ก็คือฉันที่หวั่นเธอ

กาลครั้งหนึ่งซึ่งมันผ่านมาแล้ว
ไร้วี่แววความหวาน เมื่อครั้งเผลอ
หายไปแล้วความรักเคยทักเจอ
ลืมไปแล้ว การเพ้อ เผลอเรียกใคร

สิ่งที่เหลือยังอยู่ คือความช้ำ
และน้ำคำย้ำแทงแสดงไผล
เฉกน้ำเสียงคนชังกันแต่ไกล
คืออะไร...นัยน์ความรัก ใยหักลง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, ช่วงนี้ไม่ว่าง, รพีกาญจน์, ตะวันฉาย, เมฆา..., คนเผาถ่าน, บ้านริมโขง, --ณัชชา--, ไพร พนาวัลย์, amika29, สล่าผิน

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
06 สิงหาคม 2011, 07:05:PM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #4 เมื่อ: 06 สิงหาคม 2011, 07:05:PM »
ชุมชนชุมชน


อยากจะซบตักใครให้ไออุ่น
ตักละมุนของใครทำให้หลง
ตักสล่า หรือใครใจยังงง
หวังว่าคงตอบนะจะรอฟัง

ไม่เข้ามาเพียงวันใจพลันเปลี่ยน
ทำแวะเวียนหลอกให้ใจเราหวัง
ถามหัวใจคนดื้อแล้วหรือยัง
เดี๋ยวได้พังเป็นแถบอย่าแอบเกรียน

natcha

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, amika29, บ้านริมโขง, สล่าผิน

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

18 สิงหาคม 2011, 11:29:PM
♥หทัยกาญจน์♥
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 469
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 814


เพียงความเคลื่อนไหว ผ่านบทกวี


เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 18 สิงหาคม 2011, 11:29:PM »
ชุมชนชุมชน

กาลครั้งหนึ่ง  เมื่อนาน  มาแล้ว
ยังเพริศแพร้ว  ปรีเปรม  เกษมศรี
ตราตรึงจิต  ติดตรึงตา  เพิ่มทวี
เพราะวันนี้  ยังมีเธอ  อยู่กลางใจ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, ไพร พนาวัลย์, นพตุลาทิตย์, amika29, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, สล่าผิน

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s