ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..



"ความดี..ที่ยังเหลืออยู่?"

๐

๐ เธอเอาแส้สวาทฟาดใจฉัน
มอบกำนัลเกิดแผลแผ่ไพศาล
ร่องรอยมันฝังไว้ในรอยกาล
ดุจประหารใจฉันนั้นทั้งเป็น
                                   
๐ แค่เผยอไม่เจียมในเหลี่ยมรัก
แค่ทึกทักคลั่งไคล้ในที่เห็น
แค่อ่อนด้อยไม่ทันชั้นเนื้อเย็น
แค่ประเด็นเฝ้ารักฝักฝ่ายเดียว
                                   
๐ ลืมชะโงกมองเงาเราในน้ำ
จนถลำล่วงไกลไม่เฉลียว
หลงชื่นชมเธอนี้ดีจริงเชียว
เพลินลดเลี้ยวคะมำคว่ำเป็นรอง
                                   
๐ ไม่ได้โกรธเพราะรักควักให้แล้ว
ถึงเป็นแก้วแตกไปไม่เป็นสอง
เพียงยังล้มกายทรุดยุดเนื้อทอง
ฝากประคองมองบ้างแม้หางตา
                                   
๐ รู้ทั้งรู้ยังฝันขั้นงมโง่
ดั่งคนโซเป็นทาสปรารถนา
มันกระชั้นเกินไปใจยังคา
จึงโหยหาสับสนปนเลื่อนลอย
                                   
๐ ได้โปรดเถอะความดีอาจมีบ้าง
รอยแผลค้างสร้างไว้ไม่เสื่อมถอย
โปรดกระหน่ำแส้ทีดังที่คอย
ช่วยซ้ำรอยตรงใจให้ตายที..

ระนาดเอก

 

[hort39]

ตัดรักออก จากใจ ใครว่าง่าย
ตราบชีพนี้ วางวาย กลายเป็นผี
ไม่อาจลืม รักร้าว เศร้าฤดี
วิญญาณพี่ ยังห่วง หวงนงคราญ

จะคอยเฝ้า ตามดู อยู่ไม่ห่าง
ได้ยินบ้าง หรือไม่ ใครเรียกขาน
แผ่วสายลม พรมชื่น รื่นสราญ
คือวิญญาณ ผูกพัน ฉันรักเธอ

ในค่ำคืน จงมอง จ้องขอบฟ้า
ดวงดารา วับวาว แพรวพราวเสมอ
คือดวงตา คนเศร้า เฝ้าละเมอ
คอยรักเก้อ ที่ขอบฟ้า แสนอาดูร

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

อัศจรรย์ในรักประจักษ์จิต
แม้ชีวิตดับดิ้นไม่สิ้นสูญ
ชีพนี้ดับรักไม่ดับกลับเพิ่มพูน
ความเทิดทูนรักนี้ไม่มีคลาย

แม้นภูตผีสาวสวยรวยเสน่ห์
ไม่อาจเขวดวงจิตดังคิดหมาย
แม่ย่านางนางตานีผีภูตพราย
ผีแม่ม่ายผีแม่นากแม้นมากมี

ผีตะเคียนผีกาหลงองค์นางไม้
มิอาจได้สถิตย์ในดวงใจพี่
ทุกห้วงแดแน่นักเฝ้าภักดิ์พลี
แต่คนดีเท่านั้นนิรันดร์ไป

ยมบาลจะตามล่าพาไปเกิด
ก็ตามเถิดไม่ว่าจบ ณ ภพไหน
จะขอรักเพียงเจ้าเฝ้าร่ำไร
ด้วยดวงใจพิศวาสไม่คลาดคลา

แม้คนดีนี้หนุนทำบุญให้
กรวดน้ำไปให้พี่นี้ดังว่า
ก็อยากกลับรับขวัญยอดขวัญตา
ขอเพียงแต่น้องจ๋าอย่าช็อกตาย~~

[สะเลเต]

วาสนาน้อยนิดคิดเผยอ
ฉันรักเธอทั้งใจไม่คิดถอย
ใจหนาวเหน็บเจ็บช้ำมิสำออย
ยังเฝ้าคอยคำรักตักรดใจ

หวังปลูกรักสักกอเฝ้าหล่อเลี้ยง
แต่สวรรค์นั้นเอียงเลี่ยงทางให้
ส่งเธอมาหมายปล้นขนรักไป
ฆ่าฉันได้ทั้งเป็นคนเย็นชา

วาสนาน้อยไปให้เจ็บช้ำ
ความดีทำเท่าไรสิ้นไร้ค่า
มิคู่ควรเขาเด่น....เราเช่นกา
ศักดินานั้นเคียงเพียงแค่ดิน

---สะเลเต---

[--ณัชชา--]

พูดด้วยปากถากด้วยตาน่าอดสู
เธอก็รู้ว่าใจใครหยามหมิ่น
ความรันทดหมองไหม้ในชีวิน
น้ำตารินร่วงเผาะนั้นเพราะใคร

อย่ามาพร่ำรำพันฉันไม่โง่
ทำเซโซเจ็บช้ำย้ำหมองไหม้
อย่ามาเที่ยวร้องถามว่าทำไม
เธอก็รู้อยู่แก่ใจว่าใครลวง

natcha