ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

ชีวิตที่เป็นไปไม่แท้เที่ยง
มิอาจเลี่ยงชะตาคราผิดหวัง
สุขทุกข์ล้วนเรียงหน้ามาประดัง
อนิจจังอนัตตาน่าหวั่นใจ

เมื่อมีพบย่อมมีพรากยากขัดขืน
เมื่อมีหลับย่อมมีตื่นฟื้นขี้นใหม่
เมื่อมีรักย่อมมีทุกข์คลุกเคล้าไป
ย่อมเป็นไปตามกรรมธรรมดา

ชีวิตได้เท่านี้ก็ดีถม
มัวทุกข์ตรมทำไมไม่เข้าท่า
เหนื่อยก็พักหนักก็วางบ้างสักครา
ให้กลอนพาเราไปไกลความจริง

[ดอกกระเจียว]

เหมือนคนดีมิหวังให้ใครยกย่อง
ยังผุดผ่องเพราะจิตใจอาศัยสิง
ซึ่งสัมมาทิถฐิที่เป็นจริง
มิใช่ลิงมิใช่ค่าง-บ่าง-ชะนี

คอยกลิ้งกลอกหลอกกันเพียงวันหนึ่ง
เมื่อทุกข์ถึงเเล้วโทษใครไปโน่นนี่
ผิดที่เขาไม่ใช่เราหรือเข้าที
จึงรู้แก้ปัญหามีนั้นคลอนคลาย


แบบว่า..กลอนพาไป

[ดอกกระเจียว]

มีชีวิตเกิดมาน่าภูมิใจ
ไม่มีใครเป็นเหมือนเราคนทั้งหลาย
เกิดมาแล้วคิดอะไรให้มากมาย
มันจะบ่อนทำลายตัวเราเอง

ขอรักโลก..โลกที่มีชีวิต
อย่างมิรู้ใครลิขิตให้กล้าเก่ง
แต่โลกนี้มิเงียบเหงาเศร้าวังเวง
มันครื้นเครงอยู่ทุกวัน..และเวลา
 

[hort39]

อยากหนีไปไกลความจริงสิ่งเจ็บปวด
อยากจะดวดเหล้าหอมหลอมใจข้า
อยากจะลืมความฝันที่ทรมาน์
รินสุราเคล้าดนตรีมีสุขใจ

[hort39]

เห็นเพื่อนเก่าเข้ามาพาใจชื่น
เหมือนวันคืนย้อนทวนหวนมาใหม่
ห้วงเวลาแห่งฝันอันแสนวิไล
มิตรภาพหลั่งไหลยังไม่ลืม...
(ดีครับ น้องบัว  )

[Kotchanan]

เห็นเพื่อนเก่าเข้ามาพาใจชื่น
เหมือนวันคืนย้อนทวนหวนมาใหม่
ห้วงเวลาแห่งฝันอันแสนวิไล
มิตรภาพหลั่งไหลยังไม่ลืม...
(ดีครับ น้องบัว  )

hort39
 


เพราะบ้านนี้มีรักให้พักผ่อน
เพื่อนนักกลอนยื่นไมตรีให้ดื่ม
มอบความหวัง แรงใจ ให้กันยืม
จึงปลาบปลื้มเปี่ยมล้น.. จนสุดใจ.

 
กชนันท์
สวัสดีค่ะพี่พืช.. สบายดีไหมคะ?

[ดอกกระเจียว]

มาแล้วคันยังจะมาเพราะว่ารัก
ผูกสมัครบทกวีมีคุณค่า
หมายกล่อมขวัญหลายดวงใจไม่ละอา
สืบภาษารักคงดำรงค์คำ

ป้าบัวคงตะหงิดคันเหมือนกันแน่
จึงท้อแท้หลีกไกลไม่กรายกร้ำ
ผมหนังหนาหน้าด้านสันดานระยำ
ถึงพ่ายแพ้แม้ตกต่ำ..จะจำทน

มาเขียนกลอนอ้อนทั่วไม่กลัวเห็บ
ทั้งมวลหมัดกัดเจ็บก็ไม่สน
อีกไม่นานทนไม่ไหวเมื่อไม่ทน
จะขอพ้นหลีกไกลไม่หวนมา


 

[บ้านริมโขง]

คิดจะทิ้งความจริงวิ่งหาฝัน
เพราะตั้งมั่นไกลเกินเดินเกี่ยวขอ
ปลายทางไกลล้าลงตรงทดท้อ
เลยมาพ้อนั่งบ่น...คนอย่างเรา !

น่าเห็นใจยามล้าพาอ่อนเสียง
ไม่เคยเกี่ยงการงานผ่านสู้เขา
ยามมีแรงแข็งขันกัดฟันเอา
ยามซบเซาหมดแรงแกล้งพอเพียง

ไกลความจริงยิ่งนักหลักที่ฝัง
เคราะห์ประดังถั่งเทเกทับเสียง
นัดกันมาดาหน้ามารายเรียง
ยากจะเบี่ยงหลบพ้นผลแห่งกรรม

ไกลความจริงยิ่งใกล้ใจหมองหม่น
ไกลสุดทนคนใกล้ใจถลำ
ไกลความหวังยิ่งใกล้ไฟระกำ
ไกลน้อมนำยิ่งใกล้ไฟกรรมเวร.

"บ้านริมโขง"

๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔

[คนแบกไมค์]

อย่าตัดสินปัญหาเพราะความไกล
อย่าผลักไสให้กังวลเพราะความเศร้า
อย่าเลื่อนลอยเพราะใจยังมัวเมา
อย่าหงอยเหงาเพราะคิดว่าไกลความจริง
จริงบางอย่างก็ควรอยู่ให้ห่างไว้
บางอย่างต้องเข้าใกล้จึงเห็นผล
จริงบางอย่างมาอยู่ใกล้ต้องอดทน
บางอย่างตนถ้าอยู่ไกลจะเสียการ
 

[hort39]

ลืมความจริงเสียบ้างในบางครั้ง
ความผิดหวังทีเศร้าที่เผาผลาญ
ถอยตั้งหลักพักผ่อนก่อนร้าวราน
คงจะผ่านทุกขฺ์เข็ญเยือกเย็นลง