หนักใจ...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 เมษายน 2024, 06:54:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: หนักใจ...  (อ่าน 4524 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
06 มีนาคม 2011, 04:38:PM
ข้าพเจ้า
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 142
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 447


หมื่นคำหวานมิสู้หนึ่งใจรัก


« เมื่อ: 06 มีนาคม 2011, 04:38:PM »
ชุมชนชุมชน


<a href="http://www.youtube.com/v/UasZkMDuMR4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/UasZkMDuMR4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เพลง อย่าทำแบบนี้ไม่ว่ากับใคร ขับร้องโดย เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย


พี่ไว้ใจในเธอเสมอมา
ทุกทุกคราไม่คิดให้จิตหมอง
เพราะว่าเธอคือคนที่สนปอง
ทุกทุกห้องหัวใจพี่ให้เธอ

แต่วัันนั้นฉันเห็นในบางสิ่ง
ยากจริงจริงเมื่อเห็นเป็นต้องเก้อ
ความรู้สึกลึกลงงงเบลอเบลอ
ภาพที่เจอแจ่มชัดขัดลูกตา

พี่เคยบอกตอกย้ำทุกคำพูด
เธอกลับทำช้ำปูดปวดหนักหนา
ตัวพี่นี้ย่อมเก็บเจ็บอุรา
ไม่ด้านชาเป็นหินสิ้นอารมณ์

เพียงลับหลังพี่เผลอเธอก็เปลี่ยน
ต่อหน้าเนียนเเนบชิดสนิทสนม
แสนบังเอิญเกินไปโลกใบกลม
แทบจะล้มทั้งยืนกล้ำกลืนกิน

น้องประชดกฎพี่คนนี้หรือ
จึงยังดื้อดึงดันหั่นแหกสิ้น
แท้นิสัยใช่ไหมอยากได้ยิน
ขอยุพินทบทวนคิดครวญดู

ใจคนนั้นมันไหวในทุกสิ่ง
เกินแน่วนิ่งเมื่อไร้ฐานผสานคู่
หากลมเพเล่ห์พัดซัดเป็นรู
ยากยั้งอยู่ตั้งตรงคงรูปเดิม

ก้านกล้วย งอนแล้วด้วย



ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ทอดร่างอุทิศชีวิตไว้
เอื้อมไปทะเลปุจฉา
เสพสมอักษรศรัทธา
จำหลักวาจาแดนดิน
06 มีนาคม 2011, 06:52:PM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #1 เมื่อ: 06 มีนาคม 2011, 06:52:PM »
ชุมชนชุมชน


ให้สงสารก้านกล้วยด้วยจริงแท้
เห็นสาวแปรเปลี่ยนไปหาใดเสริม
มีหลายหน้าเธอไยไม่เหมือนเดิม
เหมือนซ้ำเติมให้เจ็บเหน็บอารมณ์

ไม่รู้เป็นเพราะเราหรือเขาแน่
หาปมแก้แต่กลับกระชับขม
ต่อหน้าเราเขาซื่อคือชื่นชม
กลับระบมยามห่างเธอร้างลา

รู้ได้ไงยามไกลใครไหนเปลี่ยน
เป็นเปลวเทียนอ่อนไหวใจผวา
หรือระแวงเกินไปในสายตา
เพียงเดาว่า..โน่นนี่ ..ควรที่เป็น

มีความรักต้องถือคือซื่อสัตย์
ไม่ตระบัดคำกล่าวทุกคราวเห็น
ความไว้ใจต่อกันนั่นประเด็น
แตกกระเซ็นเส้นสายอย่าหมายคืน

อย่าพึ่งท้อรอหวังดั่งผู้แพ้
หาทางแก้กู้กลับอย่าขับขืน
อาจต้องง้อรอบ้างวางยั่งยืน
สร้างรักรื่นด้วยมั่น..ทั้งฉันเธอ

"บ้านริมโขง"

ลาตายดีกว่าตู
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s