ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ข้าพเจ้า]

เจ็บทุกครั้งยั้งเท้าก่อนก้าวหน้า
ใจนั้นล้าแรงอ่อนยากถอนถอย
ชั่งใจคิดจิตเฝื่อนดูเลื่อนลอย
บุญพี่น้อยนักหนาระอาจริง

พอเหยียบย่างทางเคียงลำเลียงรัก
พอเริ่มถักทอฝันพลันล้มกลิ้ง
ยากหยัดยืนฝืนทนคำคนติง
เหนื่อยนั่งนิ่งเนิ่นนานประสานใจ
.....................
เมื่อตอนแรกแทรกทรวงความห่วงเจ้า
วันนี้เศร้าโศกตรมระทมไหว
พยายามถามดูเพราะผู้ใด
มานทำไมทุกข์ทนฉงนงง

เริ่มรับทราบภาพเธอเผลอผุดขึ้น
มืดมนมึนสะบัดไล่ขับไสส่ง
ยิ่งแจ่มชัดถนัดตาพาพะวง
นี่เราหลงรักเหรอละเมอมาน
................
..............
ต่อหน้าฟ้าข้าดินไร้สิ้นศักดิ์
ต่อหน้ารักเตือนตนคำคนหยาม
ต่อหน้าเธอเผลอใจหวั่นไหวตาม
ต่อหน้าห้ามหักทรวงกลัวล่วงเกิน

ก้านกล้วย ๐๒/๑๒/๒๕๕๓

.....รักได้แต่อย่าหลง.....

[ข้าพเจ้า]

จำใจร้างห่างเจ้าเผาสวาท
ด้วยมิอาจเอื้อมคว้ามาเคียงฝัน
รู้ตัวดีต่ำต้อยด้อยอนันต์
ใช่ดื้อรั้นร่วมเดินเมินไม่มอง

แม้ไร้พี่มีเขาเฝ้าเคียงข้าง
โลกใบกว้างมากยิ่งสิ่งสนอง
หวังอะไรให้สมอารมณ์ปอง
อย่าขัดข้องขุ่นเคืองทุกเรื่องราว

จงเข็มแข็งคงอยู่เพื่อผู้อื่น
รวยระรื่นสวยใสตามวัยสาว
ส่องแสงจ้าลาวัณย์อันพร่างพราว
เปรียบดวงดาวดวงเดือนเยือนค่ำคืน

ส่วนตัวพี่มีกรรมจำลาแล้ว
คงไม่แคล้วใจล่มระทมฝืน
ถึงปวดเจ็บเก็บช้ำจะกล้ำกลืน
หักสะอื้นเอ่ยจากพลัดพรากไกล

ก้านกล้วย ๐๓/๑๒/๒๕๕๓

..........รักคือการให้ ไม่ใช่ต้องการ..............

[เสือร้องให้]

                       อ้อนวอนสักหมื่นครั้ง เพื่อรั้ง ให้เธออยู่
                   ได้เเต่มองดูว่ามันไม่มีทาง
                   หมื่นคำว่ารักฉันเป็นทางผ่าน
                   เรื่องราววานๆของเราจบลงไป

[bpmoon]

                   
                      จำจากแล้วใจเจ้าจำใจรับ
                    ความสับสนกลับทำร้ายในใจฉัน
                    ใจที่ยังคิดและคงความผูกพันธ์
                     ยิ่งล่วงไปหลายวันยิ่งกลั้นใจ
                          น้ำตาที่หลั่งไหลในใจฉัน
                    อีกสักกี่หมื่นวันผ่านพ้นไป
                    ใจที่ยังปวดร้าวยังร้องไห้
                    หวังให้ลืมเลือนหายไปในไม่ช้า