ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มหาซัง]

"หมาหัวเน่า"

เมื่อเขาทิ้ง ซิ่งหนี ไปมีใหม่   
ทำร้ายใจ ให้ตรม ระทมหนัก
น้ำตาใส ไหลริน เมื่อสิ้นรัก   
จากรู้จัก มักจี่ ก็หนีลา     

เคยเป็นหนึ่ง ในอก ตกกระป๋อง 
ไปเป็นสอง ของเขา เศร้าหนักหนา
"หมาหัวเน่า" เขามอบ ตอบแทนมา 
ติดบนบ่า แบกรับ กำกับทรวง

ผิดเรื่องใด ไม่เอ่ย เฉลยแจ้ง   
แถมแอบแฝง แปลงคำ ทำห่วงหวง
วางเงื่อนงำ อำพราง ช่างหลอกลวง   
หลงติดบ่วง ห้วงรัก สลักใจ 

พอหมดรัก ผลักส่ง จมลงเหว   
ป้ายความเลว ระบาย เรื่องร้ายใส่
"หมาหัวเน่า" เศร้าหมอง ครองฤทัย   
เจ็บแค่ไหน ใจรัก ยังภักดี         

มหาซัง

[สมนึก นพ]

เมื่อรักเปลี่ยน เวียนใจ ไปมือสอง
เคยหวังปอง ก่อนนั้น กลับพลันหาย
หมายครองคู่ หดหู่ อยู่เดียวดาย
โดนเขาหน่าย ทิ้งไป ไม่ใยดี

กลายเป็นหมา หัวเน่า ที่เขาเมิน
ต้องก้าวเดิน ถอยร่าง ห่างหลีกหนี
แกว่งเท้าไล่ ไกลทาง ร้างกันที
เกียรติศักดิ์ศรี ของมัน พลันหายไป

หมาหัวเน่า เจ้าของ จ้องไล่ส่ง
ยังมั่นคง สิ่งดี ที่เคยได้
ถอยห่างแน่ แต่เท้าย่าง ไม่ห่างไกล
คอยคุ้มภัย ให้นั้น ยังหวั่นเกรง

หากมีใคร คิดหวัง รังแกเจ้า
แม้แต่เงา อย่าหมาย ได้ข่มเหง
โดนสั่งสอน จากข้า หมานักเลง
มีตะเบ็ง หวงก้าง ก็ช่างมัน

เพียงแต่เจ้า อย่าทำ ซ้ำอีกหนอ
ตัวเดียวพอ ขอแน่ แต่ตัวฉัน
คงทนทุกข์ ทรมาน ไม่นานวัน
เผื่อเน่านั้น รักษาได้ หายเหมือนเดิม.

[สายใย]

 

 
หมาหัวเน่าเข้าใจเขาไม่คบ
ต้องคอยหลบหลีกไกลไม่เห่อเหิม
เมื่อเขามีรักใหม่ให้ต่อเติม
คนหน้าเดิมหมดค่าเป็นหมาไป...

[ระนาดเอก]

 

 
หมาหัวเน่าเข้าใจเขาไม่คบ
ต้องคอยหลบหลีกไกลไม่เห่อเหิม
เมื่อเขามีรักใหม่ให้ต่อเติม
คนหน้าเดิมหมดค่าเป็นหมาไป...

พี่สายใย

๐ ยามขนสวยหอมฟอดกอดแนบอก
แทบนอนกกทุกคืนเริงรื่นใหญ่
คราวหมดค่าดั่งขนร่วงหล่นไกล
เธอก็ไสทั้งผลักขอรักคืน..

ระนาดเอก

 

[จ้อง เจรียงคำ]

 

 
หมาหัวเน่าเข้าใจเขาไม่คบ
ต้องคอยหลบหลีกไกลไม่เห่อเหิม
เมื่อเขามีรักใหม่ให้ต่อเติม
คนหน้าเดิมหมดค่าเป็นหมาไป...

พี่สายใย

๐ ยามขนสวยหอมฟอดกอดแนบอก
แทบนอนกกทุกคืนเริงรื่นใหญ่
คราวหมดค่าดั่งขนร่วงหล่นไกล
เธอก็ไสทั้งผลักขอรักคืน..

พี่ระนาดเอก

 

นี่คงเน่าทั้งตัวหัวจรดหาง
ทั้งแปรงขนขัดล้าง..ยังเหม็นหืน
คงสะอิดสะเอียนเหียนเต็มกลืน
เธอถึงยืนเมินนัก..ลืมรักลง

อาร์ตี้

[เมฆา...]

 
หมาหัวเน่าเข้าใจเขาไม่คบ
ต้องคอยหลบหลีกไกลไม่เห่อเหิม
เมื่อเขามีรักใหม่ให้ต่อเติม
คนหน้าเดิมหมดค่าเป็นหมาไป...

พี่สายใย

๐ ยามขนสวยหอมฟอดกอดแนบอก
แทบนอนกกทุกคืนเริงรื่นใหญ่
คราวหมดค่าดั่งขนร่วงหล่นไกล
เธอก็ไสทั้งผลักขอรักคืน..

พี่ระนาดเอก

 

นี่คงเน่าทั้งตัวหัวจรดหาง
ทั้งแปรงขนขัดล้าง..ยังเหม็นหืน
คงสะอิดสะเอียนเหียนเต็มกลืน
เธอถึงยืนเมินนัก..ลืมรักลง

อาร์ตี้

จำต้องเศร้า เน่าหัว ยืนมัวหมอง
แหงนคอมอง หนองหล่น ปนพิษสง
เมิน ไม่พอ ต่อหน้า ทำท่างง
แถมแกล้งเหยียบ หางดง  เหมือนจงใจ

 

เมฆา...

[yotaga]

 
หมาหัวเน่าเข้าใจเขาไม่คบ
ต้องคอยหลบหลีกไกลไม่เห่อเหิม
เมื่อเขามีรักใหม่ให้ต่อเติม
คนหน้าเดิมหมดค่าเป็นหมาไป...

พี่สายใย

๐ ยามขนสวยหอมฟอดกอดแนบอก
แทบนอนกกทุกคืนเริงรื่นใหญ่
คราวหมดค่าดั่งขนร่วงหล่นไกล
เธอก็ไสทั้งผลักขอรักคืน..

พี่ระนาดเอก

 

นี่คงเน่าทั้งตัวหัวจรดหาง
ทั้งแปรงขนขัดล้าง..ยังเหม็นหืน
คงสะอิดสะเอียนเหียนเต็มกลืน
เธอถึงยืนเมินนัก..ลืมรักลง

อาร์ตี้

จำต้องเศร้า เน่าหัว ยืนมัวหมอง
แหงนคอมอง หนองหล่น ปนพิษสง
เมิน ไม่พอ ต่อหน้า ทำท่างง
แถมแกล้งเหยียบ หางดง  เหมือนจงใจ

 

เมฆา...

                                                     
                                                              ได้แต่ร้อง ครวญคราง อย่างเจ็บปวด
                                                     ช่างร้าวรวด นวดหาง พลางร้องไห้
                                                     หัวก็เน่า เขาก็แกล้ง แจ้งผู้ใด
                                                     ถึงจะได้ ความเที่ยงธรรม มาค้ำจุน
                                                     

[ทอฝัน]

 
หมาหัวเน่าเข้าใจเขาไม่คบ
ต้องคอยหลบหลีกไกลไม่เห่อเหิม
เมื่อเขามีรักใหม่ให้ต่อเติม
คนหน้าเดิมหมดค่าเป็นหมาไป...

พี่สายใย

๐ ยามขนสวยหอมฟอดกอดแนบอก
แทบนอนกกทุกคืนเริงรื่นใหญ่
คราวหมดค่าดั่งขนร่วงหล่นไกล
เธอก็ไสทั้งผลักขอรักคืน..

พี่ระนาดเอก

 

นี่คงเน่าทั้งตัวหัวจรดหาง
ทั้งแปรงขนขัดล้าง..ยังเหม็นหืน
คงสะอิดสะเอียนเหียนเต็มกลืน
เธอถึงยืนเมินนัก..ลืมรักลง

อาร์ตี้

จำต้องเศร้า เน่าหัว ยืนมัวหมอง
แหงนคอมอง หนองหล่น ปนพิษสง
เมิน ไม่พอ ต่อหน้า ทำท่างง
แถมแกล้งเหยียบ หางดง  เหมือนจงใจ

 

เมฆา...

                                                     
                                                              ได้แต่ร้อง ครวญคราง อย่างเจ็บปวด
                                                     ช่างร้าวรวด นวดหาง อย่างหมองไหม้
                                                     หัวก็เน่า เขาก็แกล้ง แจ้งผู้ใด
                                                     ถึงจะได้ ความเที่ยงธรรม มาค้ำจุน
                                                     

...อนิจา...หมาน้อย...เคยพลอยเห่า
บัดนี้เศร้า...เน่าหัว...ใครเกื้อหนุน
มองรางเก่า...ข้าวน้ำ...ที่ค้ำจุน
เขาไม่ขุน...เราแล้ว...ต้องแจวลา

...ลาน้องนวล...น้องลิลลี่...และพี่ด่าง
ตูบต้องร้าง...ห่างไกล...ไปรักษา
หัวมันเหม็น...เป็นหนอง...หมองอุรา
ฝากช่วยมา...หอนบ้าง...นะบางครั้ง...บรู๊วววว...!!!!
....................//ทอฝัน แจมด้วยค่า...!!!

[ไพร พนาวัลย์]

หมาหัวเน่านอนไหนไม่เป็นสุข
ต้องผลุดลุกผลุดนั่งมันกังขา
ที่ตรงไหนก็ไม่ดีเสียเลยนา
นี่อุตส่าห์หานอนโดนหนอนลง

เปรียบดั่งคนรำไม่ดีโทษปี่ฆ้อง
ไม่เคยมองดูตัวมัวลุ่มหลง
ที่แท้แล้วตัวเองไม่เคยปลง
ทรนงว่าเราไม่เน่าเลย

 

"ปรางค์  สามยอด"