ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"อานุภาพ..ของเธอ?"

๐

๐ ตาเธอคมเกินมีดมากรีดร่าง
ปากเธอสร้างรอยช้ำทำลายขวัญ
กิริยาแสดงแฝงยืนยัน
ว่านรกโลกันตร์นั้นมีจริง

๐ หัวใจเจ็บเท่าใดบรรยายยาก
มันซ้ำซากซมทรุดมิหยุดนิ่ง
โลกวันคืนยามนี้ที่อ้างอิง
ล้วนหลายสิ่งหม่นดำย้ำระทม

๐ มันคือทีของเธอ..ฉันเผลอรัก
และตวงตักความสุข..ลืมทุกข์-ขม
สร้างโลกสีชมพูชื่นชู,ชม
ชินกับลมแห่งรักที่ทักเยือน

๐ รักเธอทีละน้อย..แล้วปล่อยหมด
หลงในรสหฤหรรษ์ของวันเคลื่อน
จนอยากคว้าสวรรค์สรรดาวเดือน
มากองเกลื่อนตรงหน้าตางามงอน

๐ ถ้ามติสวรรค์ท่านบ่งชัด
ทั้งบัญญัติร่างไว้ไม่ผัดผ่อน
ไม่เปิดรับความนัยให้อุทธรณ์-
ชายใจอ่อนคนหนึ่งซึ่งรำพัน

๐ ก็ให้ตาเธอกรีดสร้างฤทธิ์แผล
ทำคนแพ้ให้ตายกายสะบั้น
แค่ภาพเธอจูงเขาเท่ากับมัน-
อานุภาพฆ่าฉัน..แล้ววันนี้..

ระนาดเอก
เบอร์ลิน เยอรมัน
๕ ส.ค.๒๕๕๓

[ทัดดาว]

แม้สายตานุชนี้มีรอยหวาน
จนกรีดซ่านบาดลึกตรึกทรวงพี่
เผลอกระชับรับขวัญอันพึงมี
เผยนัยตาท่าทีว่ามีใจ

แม้ลีลานุชนารถบังอาจนัก
ทำคนภักดิ์ซมทรุดไร้จุดหมาย
ทำลายมาตรปรารถนาอย่างน่าอาย
ทำพี่ชายต้องเก้อเพ้อรำพัน

วอนสายลมแห่งรักช่วยทักท้า
ให้ดวงตาแห่งสวรรค์ท่านส่งสาห์น
ลงบัญชาสวาทดิ์มัดโทษทัณฑ์
ผูกดวงมานแทนค่า..อาญารัก

(ขอคาราวะศิษย์พี่ค่ะ)

ทัดดาว

[ไพร พนาวัลย์]

อานุภาพของเธอเคยเจอแล้ว
เจ้าน้องแก้วยิ้มหวานจนหวั่นไหว
มือดึงหูอีกมือถือกรรไกร
กระซิบให้กลับบ้านสุดทานทน

อีกวันหนึ่งช้าหน่อยเจ้าค่อยบอก
ยังไม่ออกเดินไปให้สับสน
สากกะเบือลอยมาหาหัวคน
ฉันหลบพ้นบ่นว่าน่ากลัวจัง

ตาคมๆข่มขู่จนขี้ขลาด
ปากสวยๆเจ้าตวาดหยาดคำสั่ง
ห้ามกินเหล้าเล่นบอลล์แสนงอนจัง
ยามเธอคลั่งฉันต้องคลอนนอนตกเตียง
ฯลฯ
อานุภาพเธอ อีกเยอะ บรรยายไม่ไหว กั๊วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (กลัวแล้ว!)

 

“ปรางค์  สามยอด”
มาแซวคุณระนาด ท่องเที่ยวรอบโลก นะครับ

[ปรางทิพย์]

อานุภาพฉาบพิษติดลุ่มหลง
ด้วยพะวงสงสัยนัยเสน่หา
เพียงแรกพบสบเจ้าเศร้าอุรา
เคยไขว่คว้าล้าแรงแฝงเล่ห์กล

นัยน์ตาหวานซ่านซึ้งตราตรึงนัก
รุ่มร้อนรักหนักหน่วงล่วงเหตุผล
เธอชม้ายชายตาน่ายินยล
นฤมลปรนเปรอให้เพ้อครวญ

แล้วกลับลวงควงใครให้ร้าวฉาน
ดั่งไฟผลาญลาญไหม้ร่ำไห้หวน
ปล่อยผู้แพ้แผลตรมถมรักรวน
เคยรัญจวนทวนกลับซับน้ำตา

[เมฆา...]

   

๐..อานุภาพ..ของเธอ..ครั้งเผลอตัว..๐
   
    ๐..ต้องชะงัก พักเหลียว เอี้ยวมองค้าง
ระหว่างทาง กลางคน อลหม่าน
เทพธิดา หรือไร หาใดปาน
ทำดวงมาลย์ แทบทรุด หยุดหายใจ...
    ๐.. เธอจะรู้ ไหมว่า แววตานั้น
 ช่างบาดบั่น หั่นเฉือน สะเทือนใส่
 อยากประสาน สายตา กว่าหญิงใด
 ทำทรวงใน ร้อนรุ่ม ระทุมระทวย...
    ๐..จึงผวา คว้าแขน มาแทนที่
 อยู่ตรงนี้ เคียงใกล้ ใจคนสวย
 แอบส่งยิ้ม พริ้มผ่าน หวานระรวย
 อานุภาพ ใช่ฉาบฉวย ช่วยชี้แจง...
    ๐..แล้วเอื้อนเอ่ย เผยบอก หยอกสะท้าน
  ขอนงคราญ ทีหลัง อย่าพลั้งแผลง
  ถ้าจะข้าม ใจเย็นหน่อย คอยไฟแดง
  หวั่นรถแรง แซงซ้าย ชนท้ายเธอ....

     ***เมฆา...***

แฮะๆๆ ไม่รู้จะลงมุขไหน แบบนี้ก็แล้วกันครับฮ่าๆๆๆ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

โอ้พระเจ้าบั้นท้ายเธอหรือเนี่ย
ทำเอาเฮียคนนี้ต้องหวั่นไหว
พี่เมฆากายทรุดหยุดหายใจ
เดินเข้าไปทักทายธิดาศรี

ไม่ทันไรแววตามาประสาน
ใจเคลือบคลานต้องตาถูกใจพี่
อยากเข้าไปใส่ใจน้องคนดี
ทำให้พี่เมฆาอ่อนระทวย

มิรอช้าพี่เมฆาเอาไปครอง
ใจใฝ่ปองเคียงข้างน้องคนสวย
มองตายิ้มซาบซ่านให้ระรวย
กายระทวยคืนนี้ต้องพบเจอ

ตื่นเช้ามาอกเผยให้สะท้าน
ก็คนงามมาทำให้พลั้งเผลอ
พี่เมฆาใจเพ้อเลยเผลอเลอ
ชนท้ายเธอแล้วบอกว่าอย่าแซง

พระอาทิตย์อัสดง

แซวพี่เมฆาเล่น อย่าถือสา นะค่ะ ช่วงนี้เป็นไรไม่รู้อยากแซวพี่พี่