ความเงียบเหงา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 มิถุนายน 2024, 09:49:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ความเงียบเหงา  (อ่าน 4337 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
11 มิถุนายน 2010, 09:00:PM
boomarang
LV5 ศิลปินเอกแห่งตำบล
*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 13
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 69



« เมื่อ: 11 มิถุนายน 2010, 09:00:PM »
ชุมชนชุมชน

สุดวังเวงเหงงเหงาเฝ้าเหว่ว้า
สุดสายตาต้องทนอยู่คู่ความเหงา
คิดถึงบ้านสถานอยู่คู่ใจเรา
คิดถึงคนเก่าเก่าที่เข้ามา
แสนสมเพศเวทนาน่าอนาจ
ความเงียบเหงาช่างร้ายกาจเป็นนักหนา
ภายในใจเปล่าเปลี่ยวเกินเยียวยา
ทำชีวิตไร้ค่าน่าตรอมตรม
ถ้าชีวิตคิดอยู่แต่แค่วันเก่า
เหมือนเป็นเงาเฝ้าติดตามยามขื่นขม
ทิ้งความเหงาเคล้าสลายกลางสายลม
เอาชีวิตที่สุขสมกลับคืนมา

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 มิถุนายน 2010, 09:08:PM
กุลมาตา(singlemom99)
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 108
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,710



« ตอบ #1 เมื่อ: 11 มิถุนายน 2010, 09:08:PM »
ชุมชนชุมชน

ความเงียบเหงา..ยังเฝ้าตาม..ยังถามถึง
เมื่อใดจึง..เจ้าถึงถอย..คอยความหวาน
ความสุขคืน..ชื่นกลับ..รับกับกาล
ฤดูผ่าน..วารเงียบเหงา..เจ้าจากไป
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 มิถุนายน 2010, 09:28:PM
ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,067



« ตอบ #2 เมื่อ: 11 มิถุนายน 2010, 09:28:PM »
ชุมชนชุมชน

มนต์ใดขลังนำสะกดลดความเหงา
วนเวียนเข้าตามชิดแนบอิงหา
แม้ขับไล่ไม่พ้นคืนคืบคลานมา
ชีวิตน่า เศร้านัก ไร้รักใด

แม้มีใครผ่านเข้ายังเหงาอยู่
ใจไม่รู้เรียกร้องของสิ่งไหน
ไม่เชี่ยวชาญเรื่องรักเลยเหงาใจ
ทนอย่างไร อย่าบ่น ต้องทนรอ

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 มิถุนายน 2010, 09:41:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #3 เมื่อ: 11 มิถุนายน 2010, 09:41:PM »
ชุมชนชุมชน

สุดเงียบเหงา เศร้าใจ อาลัยจิต
สุดห้วงคิด ปิดม่าน หยาดธารฝัน
สุดดวงใจ ไร้ซึ่ง คนเคียงกัน
สุดท้ายนั้น มันแค่ ความเดียวดาย

ฉันย้อมถาม ตัวเอง อยู่เสมอ
แต่มักเจอ กับสิ่ง ไร้ความหมาย
ฟุ้งไปทั่ว ดวงมาน กานต์มากมาย
ซึ่งระบาย คลายออก บอกกวี

เธอรู้ไหม อะไรคือ ความเงียบเหงา
ซึ่งบรรเทา ความอ่อนแอ แพดิถี
นั่นก็คือ ความเศร้า เคล้าขจี
ซึ่งสอนให้ ฉันมี แรงก้าวเดิน
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 มิถุนายน 2010, 12:47:AM
กริชอักษร
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 59
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 352


เรารักในหลวง


« ตอบ #4 เมื่อ: 12 มิถุนายน 2010, 12:47:AM »
ชุมชนชุมชน

แก้เหงา

ฉันก็เคยมีความเหงาตัวเท่าบ้าน
มาแผ้วพานงานใหญ่ใช่ผิวเผิน
ทุกๆอย่างไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
ต้องเผชิญเดินผ่านงานของตน

เพราะความเหงามักจะเข้ามาบ่อยๆ
จึงค่อยค่อยปล่อยไปอย่าได้สน
หาสิ่งอื่นครื้นเครงเร่งผ่อนปรน
อย่าให้เหงาเข้ามามีอิทธิพลจนเราพัง
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

จะเดินทางตรงไม่หวั่นไหว กับหัวใจที่เข้มแข็ง
ทุกวันใหม่จะสดใสแข็งแรง จะแต้มแต่งชีวิตด้วยหัวใจ
12 มิถุนายน 2010, 03:20:PM
nasmok
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 83


จะติดตามทรามสงวนนวลละอองเป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป


เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 12 มิถุนายน 2010, 03:20:PM »
ชุมชนชุมชน

มันโหยๆหวิวๆใจพริ้วสั่น     สายลมแผ่วพริ้วผันหวั่นและไหว
เย็นสะท้านซ่านลึกถึงดวงนัย     ดุจดวงใจจะปลิดปลิวพริ้วตามลม

เมื่อความเหงาเศร้าลึกผนึกแน่น     ฝังในแก่นกลางใจพอได้ขม
โลกทั้งใบเงียบเหงาร้าวระบม     รักที่เคยเชยชมทับถมใจ
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คืนวันผันผ่านนานเกินนับ   คืนกลับสู่ใจให้ใฝ่ฝัน
เก็บความรักจริงแท้ให้แก่กัน   จากคืนฝันสู่วันนิรันดร
ได้พบสบตาเพียงครั้งหนึ่ง   ตราตรึงแววตาอนุสรณ์
ด้วยรักคงมั่นอันถาวร   นันทนาภรณ์ นามนี้ไม่มีลืม
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s