ยิ้มสู้

[gittiga vongtema]

ยิ้มสู้
...
เคยหนาวเหน็บเจ็บจิตสนิทเนื้อ
เคยบ่นเบื่อชีวิต..หวนคิดถึง
ทุกถ้อยคำจำแม่นแสนตราตรึง
เสมือนหนึ่ง..ผันผ่านมินานนัก
..
แปดชีวิตคิดไปใจสะทก
ดั่งลูกนกตัวนิด..จิตประจักษ์
รู้ว่าคือ..ภาระแต่ก็รัก
เหนื่อยงานหนักแค่ไหนใจยอมทน
..
กว่าจะมีวันนี้ล้มกี่ครั้ง
กว่าจะลุกขึ้นนั่ง..ล้มกี่หน
กว่าจะเลี้ยงลูกโต..แต่ละคน
ต้องต่อสู้ความจน..นานเท่าไร
..
หากวันนี้ไม่มีแม่คนนี้
ครอบครัวจะสุขี..ฤไฉน
เพราะมีแม่คนนี้..ที่ห่วงใย
มิมีใด..ในโลก..เหลือกำลัง
..
หากเราคิดจะสู้
..
กวีชาวบ้าน

[my smile]

ยังยิ้มได้
จะทุกข์กว่า เท่าไหร่ ถ้าเทียบกับความหลัง
อดทนไว้ อดทนไว้ ท่องดัง ดัง
สักร้อยครั้ง ให้จำได้ ขึ้นในใจ

ยังมีคนรออยู่
รอดูความสำเร็จ ที่อยากให้ทำได้
ยิ้มเหมือนคนบ้า ถ้าโดนด่าก็ยิ้มไว้
อย่างน้อยแล้ว มันคงได้อีกครึ่งทาง

 

[@free]

เขียนกลอนอ่านขานขับว่านับถือ
สู้สองมือชาชินไม่สิ้นหวัง
เป็นแบบอย่างสร้างทำสุดกำลัง
ล้มลุกยังไม่แพ้เป็นแม่คน

เขียนกลอนรื่นชื่นชมว่าสมหญิง
กุศลสิ่งดีอวยช่วยลุผล
ตัวน่ะหรือคือหนึ่งที่พึ่งตน
ที่ปลายหนนั้นต้องวันของเรา

เขียนกลอนตอบมอบจิตรเป็นมิตรผอง
แม้เพียงคล้องคำร่ายได้คลายเหงา
ที่นี่หนอพอพ้องเพื่อนของเรา
ถึงวันเศร้าปลงปลดเป็นบทกลอน

[แสนเมือง]

ยิ้มเข้าไว้อย่าโศกให้โลกรู้
เถอะยิ้มสู้อย่าโศกให้โลกหลอน
แปดชิวิตหวังพึ่งพึงสังวร
ถึงจะอ่อนแรงล้าอย่ายอมแพ้
หากปัญหาหนักนักพักสักนิด
จะขอสิทธิ์แบ่งปันช่วยกันแก้
บ้านกลอนไทยแห่งนี้มีมิตรแท้
ขอคุณแม่ยิ้มสู้อยู่บ้านกลอน
แสนเมือง