| 23 พฤศจิกายน 2009, 12:31:AM |
เฒ่าทารกฯ
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 14
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 10
|
 |
« เมื่อ: 23 พฤศจิกายน 2009, 12:31:AM » |
|
 เปรียบเธอเช่นกุหลาบขาวในเงามืด
สีจืดชืดมัวหมองไม่ผ่องใส
ต้องหลบลี้หนีมารพวกหว่านภัย
ทำให้ใจสีขาวมีคาวดำ
อยากจะเป็นลิขวิดตามติดลบ
แล้วช่วยกลบคำอุจาดชาติคนต่ำ
ได้แต่นั่ง เฝ้ามอง ดูทองคำ
ถูกเหยียบย่ำ ทับถม จนจมดิน |
เศษแก้วมันบาดคน แต่คำพูดของเศษคนมันบาดใจ
|
|
|
| 23 พฤศจิกายน 2009, 01:36:AM |
|
|
|
| 23 พฤศจิกายน 2009, 03:56:PM |
|
ทิวฯ
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 23 พฤศจิกายน 2009, 03:56:PM » |
|
กุหลาบเอย....สีขาว พราวเสน่ห์
คนเกเร ป้ายสี มีมัวหมอง
ชีวิตอยู่ กับเงา ดำเข้าครอง
สงสารน้อง กุหลาบขาว...ในเงาดำ
|
ความสุขอื่นยิ่งกว่าความสงบ ไม่มี
|
|
|
| 23 พฤศจิกายน 2009, 04:28:PM |
|
ตะวันฉาย
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 23 พฤศจิกายน 2009, 04:28:PM » |
|
....โอ้กุหลาบขาวเอ๋ยใครเชยบ้าง
เคยลาร้างจากสีมากี่หน
ไร้สีแต้มแซมรักปักกมล
ใครหลายคนปองเจ้าเนาแจกัน
...กุหลาบขาวในเงาดำถลำร่าง
แทรกกายย่างเข้าหาพาสีสัน
สีแดงรักแผลงฤทธิ์ชิดชีวัน
เมื่อรักพลันข่มขื่นฝืนสีปน.... |
ว่างเปล่า
|
|
|
| 23 พฤศจิกายน 2009, 07:42:PM |
|
เมฆา...
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 23 พฤศจิกายน 2009, 07:42:PM » |
|
กลีบสีนวลด่างพร้อยเป็นรอยจ้ำ
สะอื้นร่ำศัลย์โศกในโลกหม่น
เพราะเงามืด..ครอบคลุม..จึงรุมรน
กลีบเจ้าหล่น...ปลิดร่วง..ปลิวควงลม
....
เคยหวังว่า..กลีบขาว..จะพราวพริ้ง
เชิดช่อกิ่ง..สะพรั่งชู...ดูสวยสม
เป็นบุปผา..ปลูกไว้..ให้เนตรชม
กลายเป็นหวัง..แล้งลม..ล้ม..กลับกลาย
เฝ้ามองเจ้า...กุหลาบขาว...ที่ปลิวร่วง...
ให้หวั่นทรวง...ห่วงกลีบนวล...ชวนใจหาย...
ยังมีแสง...หิ่งห้อย...คอยเคียงกาย...
ให้เจ้าฉาย...ชูช่องาม...ความพริ้งพราว...
คอยส่องแสง...เคล้าคลอ...อยู่เคียงใกล้...
ปกป้องใว้...ช่อกลีบ...กุหลาบขาว...
แม้ต้อยต่ำ...ไม่สูงเด่น...เช่นดวงดาว...
ก็ห่วงเจ้า...อย่างจริงใจ...ใคร่เฝ้าครวญ...
โปรดชูช่อ...ต่อไป...อย่าได้หวั่น...
แสงตะวัน...ยังรอส่อง...ต้องคืนหวน...
ในเงามืด...โปรดอย่าเศร้า...เจ้ากลีบนวล...
อาทิตย์หวน...สะพรั่งกาย...ให้เนตรชม....
|
..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
|
|
|
| 23 พฤศจิกายน 2009, 09:23:PM |
สายใย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 2,700
ช่างเขาเฮอะ
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 23 พฤศจิกายน 2009, 09:23:PM » |
|
เปรียบเธอเช่นกุหลาบขาวในเงามืด
สีจืดชืดมัวหมองไม่ผ่องใส
ต้องหลบลี้หนีมารพวกหว่านภัย
ทำให้ใจสีขาวมีคาวดำ
อยากจะเป็นลิขวิดตามติดลบ
แล้วช่วยกลบคำอุจาดชาติคนต่ำ
ได้แต่นั่ง เฝ้ามอง ดูทองคำ
ถูกเหยียบย่ำ ทับถม จนจมดิน
ขอขอบคุณหนักหนา?เฒ่าทารก?
เข้าใจยกหัวข้อ ต่อไม่สิ้น
?คำอุจาดชาติคนต่ำ?กระหน่ำจินต์
ศรัทธาลิ้น?กุหลาบขาวในเงาดำ?
.......สวัสดีครับท่าน"เฒ่าทารก" ขออนุญาตมีส่วนด้วยนิดนึงครับ อิ อิ ..
( ฟังจากชื่อแล้ว คงจะวัยใกล้เคียงกันเนอะ อิ อิ...)
|
หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
|
|
|
| 23 พฤศจิกายน 2009, 10:53:PM |
|
|
|
| 24 พฤศจิกายน 2009, 07:12:AM |
|
ยอด~
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 24 พฤศจิกายน 2009, 07:12:AM » |
|
กุหลาบขาวในเงาดำ...คำคมชัด
ช่างเป็นสัจจธรรมนำสรรค์สร้าง
คำเตือนจากเฒ่าทาฯ...นำมาวาง
ควรเลือกเดินถูกทางอย่างบรรจง
ขอวอนไหว้ให้ไทยสามัคคี
อย่าทำสิ่งบัดสีที่ลุ่มหลง
ฝากธรรมะล้างใจให้มั่นคง
จิตดำรงคุณงามสร้างความดี
สมานสมัครรักใคร่ ดั่ง"ในหลวง"
ดำรัสห่วง ชาวไทย ไม่เสื่อมศรี
ให้รู้รัก สมัครสมาน สามัคคี
มีชีวี พอเพียง เพื่อเลี้ยงตน
อย่าอิจฉาตาร้อน อย่าค่อนแคะ
อย่าเวียนแวะ สร้างเขต ไร้เหตุผล
อย่าแบ่งแยก ชนชั้น วรรณะคน
ถึงยากดี มีจน คนเหมือนกัน
|
เธอคือ...ยอดดวงใจ
|
|
|
| 24 พฤศจิกายน 2009, 11:51:AM |
|
akom
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 24 พฤศจิกายน 2009, 11:51:AM » |
|
กลีบสีขาว พราวระยับ ประดับหล้า
หอมมาลา เจ้าจอม ถนอมขวัญ
หลบหลีกแสง แฝงกาย พรายตะวัน
อยู่ภายใต้ เงาจันทร์ อันมืดมัว
ซ่อนบังเงา เหงาหงอย รอยกลีบร่วง
อยู่ในช่วง สับสน หม่นสลัว
กุหลาบขาว หนาวน้ำค้าง อำพรางตัว
หลบภัยกลัว...หรือว่าเจ้า..หลงเงาดำ
|
|
|
|
|
| 26 พฤศจิกายน 2009, 07:32:PM |
แพรว >w<
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 35
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 191
ห้ามสามัญ12+*ห้ามจัตวาวรรณ3-*ห้ามตายวรรณ4-
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 26 พฤศจิกายน 2009, 07:32:PM » |
|
 โอ้กุหลาบขาวสีนวล แย้มอยู่ในสวน
ระคนระกลิ่นจินต์ใจ
แสงอาทิตย์ส่องสดใส ดอกชูพริ้วไหว
ระรื่นระรวยลอยลม
ยามเย็นน้ำค้างพร่างพรม ประปรายประโคม
ดอกเย็นเข็ญหนาวเหน็บใน
ความมืดโปรดมาละไล้ ดอกยังขาวไสว
แม้หมดแสงสาดส่องนำ
โดดเด่นกว่ากุหลาบดำ สีหม่นหมองล้ำ
กุหลาบขาวยังไม่มัว
คนดีไร้ราคีชั่ว คนต่ำใกล้ตัว
แต่ตนไม่หม่นหมองไป
ด้วยความที่ตัวสดใส ผุดผ่องนิจใน
ไม่ฝักใฝ่ในอธรรม
กุหลาบขาวในเงาดำ ใช้ความดีนำ
แคล้วคลาดปลอดภัยในเงา |
จะรัก ก็รัก ไม่รัก ก็ไม่ต้องรัก - -
|
|
|
| 01 ธันวาคม 2009, 11:34:AM |
เฒ่าทารกฯ
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 14
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 10
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 01 ธันวาคม 2009, 11:34:AM » |
|
กุหลาบขาว ในเงาดำ ระกำจิต
มากมายมิตร ติดต่อ ขอไถ่ถาม
เหตุไฉน ชายรูปหล่อ รอสาวงาม
เขาคุกคาม หยามหยัน ความฝันกลาย
โดนใส่ร้าย ป้ายสี กวีหมอง
เปรียบเหมือนทอง หมองมัว คนชั่วร้าย
เหยียบจนจม ขย่มทับ น่าอับอาย
ฝันสลาย กลายพันธุ์ มันไม่จริง
|
เศษแก้วมันบาดคน แต่คำพูดของเศษคนมันบาดใจ
|
|
|
| 04 เมษายน 2010, 04:46:AM |
kaipoo
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 5
ออฟไลน์
กระทู้: 6
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 04 เมษายน 2010, 04:46:AM » |
|
ดอกกุหลาบ สีขาว พราวไสว
กิ่งก้านใบ ไหวเอน ระเนนลู่
น่าเสียดาย น่าห่วง กลีบร่วงพรู
ตามมาดู ลาดเลา พบเงาดำ
กวีกลอน อ่อนช้อย เริ่มร่อยหรอ
กุหลาบขาว เคยลออ ชูช่อช้ำ
โดนริดรอน หนอนไช ใจระกำ
กลีบเจ้าคล้ำ สีหม่น ทนทรมาน
|
|
|
|
|
| 04 เมษายน 2010, 09:16:AM |
วลีลักษณา
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 390
สร้อยศิลป์จินตกานท์ โดยวลีลักษณา
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 04 เมษายน 2010, 09:16:AM » |
|
กุหลาบขาว จะยังขาว ทุกคราวหน
แม้ฟ้าหม่น ราตรี จะคลี่ผ่าน
แม้ดอกหนึ่ง โรยร่วง ตามห้วงกาล
อีกดอกจะ เบ่งบาน ให้ผ่านเชย
กุหลาบขาว พราวอยู่ จงชูช่อ
ฝากแอบออ ในมาน หอมหวานเผย
ไม่ร่วงโรย ตามกาล ที่ผ่านเลย
และหยัดเย้ย งามอยู่ ไม่รู้เลือน |
|
|
|
|
|
| 04 เมษายน 2010, 03:18:PM |
|
สุภาพบุรุษทรชน
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 04 เมษายน 2010, 03:18:PM » |
|
กุหลาบขาวในเงาดำทำลิขิต
เหมือนชีวิตปิดทองแล้วหมองศรี
ถูกกระทำย้ำค่าว่าไม่ดี
เพียงแค่มีความหมองไม่ต้องการ
อันทองแท้ย่อมไม่เคยจะแพ้ไฟ
งามสดใสยิ่งใหญ่เกินไขขาน
สิ่งที่ทำล้ำค่าคณนานาน
พร้อมผลิบานหว่านกล้าสู่ตาชน
 |
"รักษาตัวไม่เท่าไหร่..รักษาใจไม่ได้เลย"
|
|
|
| 06 เมษายน 2010, 02:29:PM |
|
GreenMonkey
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 06 เมษายน 2010, 02:29:PM » |
|
กุหลาบขาว แม้เงาบัง ก็ยังขาว
อาจบางคราว หม่นบ้าง ก็ช่างเถอะ
ความบริสุทธิ์ สดใส ไม่เลือนเลอะ
ไม่เปื้อนเปรอะ มนทิล สิ้นค่าลง
หากมีใจ แน่วแน่ แก้ปัญหา
ก็ฟันฝ่า เข้าไป ไม่ใหลหลง
ด้วยความรัก บริสุทธิ์ จุดมั่นคง
จะเสริมส่ง หัวใจ ให้หยัดยืน
เมื่อมีมืด ย่อมสว่าง กลางไฟหวัง
ร้ายประดัง เข้ามาใกล้ ไม่ขมขื่น
เพียงหัวใจ อดทน จนฝันฟื้น
กุหลาบขาว ก็จะคืน ความสวยงาม
.. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..
|
!!~ I want to be a normal man ~!!
|
|
|
| 06 เมษายน 2010, 02:53:PM |
|
BuaJantra
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: 06 เมษายน 2010, 02:53:PM » |
|
ยื่นมือหยิบกลีบขาวขุ่นราวช้ำ
ถูกกระทำซ้ำรอยไร้สดสี
จักลบล้างเงาดำเงื่อนงำนี้
ให้กลับคืนวิถีเฉกค่าเดิม   |
|
|
|
|
| 06 เมษายน 2010, 04:22:PM |
|
puown
|
|
« ตอบ #17 เมื่อ: 06 เมษายน 2010, 04:22:PM » |
|
กุหลาบขาวในเงาดำคงช้ำเศร้า
กุหลาบขาวแห้งเฉาในเงาหมอง
กุหลาบงามหนามคมถูกดมดอม
กุหลาบตรอมใจโทรมโน้มลงดิน
กลิ่นกุหลาบฟุ้งกระจายพระพายพัด
ด้วยหอมจัดทรามชื่นระรื่นกลิ่น
กลีบกุหลาบร่วงหล่นบนพื้นดิน
เหลือเพียงกลิ่นสาปสวยด้วยโรยรา
**********************
|
|
|
|
|
| 14 กรกฎาคม 2010, 10:43:AM |
kaya
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 24
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 59
|
|
« ตอบ #18 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2010, 10:43:AM » |
|
กุหลาบขาวพราวไสวใบสีเขียว
คงโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจในความเหงา
เพราะเกิดกอช่อกิ่งพิงด้วยเงา
สีดำเทา ทาบดอก ไม่งอกงาม
เอื้อมมือหยิบ กลีบขาว ที่พราวพื้น
ไม่สดชื่น แล้งลมไร้คมหนาม
แต่กลิ่นหอม ย้อมใจ ไปทุกยาม
คิดถึงนาม กุหลาบขาวในเงาดำ
|
|
|
|
|
|
Policy
