ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เห็นอักษร กลอนพ้อ เหมือนต่อว่า
ไร้นำพา ระอาจิตต์ ไม่คิดหวง
ให้เจ็บปวด รวดร้าว เหน็บหนาวทรวง
เรื่องทั้งปวง ลวงน้อง หมองฤทัย

ถึงม้วยดิน สิ้นฟ้า ชลาสินธุ์
ใช่หมดสิ้น รักอนงค์ อย่าสงสัย
จะซื่อตรง คงต่อเจ้า โปรดเข้าใจ
ขอทรามวัย ใคร่รับ สดับคำ

อย่าฟังคำ ช้ำใจ เพราะใครอื่น
มีแต่ขื่น ก่อความ ให้งามขำ
ดังซ้ำเติม เพิ่มฤทธิ์ พิษระกำ
ช่วยตอกย้ำ ช้ำใจ มิให้เลือน

ไม่มีใคร รักเจ้า เทียมเท่าพี่
สุดชีวี มีให้ ใครจะเหมือน
หากหยิบคว้า มาได้ ให้ดาวเดือน
มอบเป็นเพื่อน เตือนฤดี แทนพี่ชาย../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[--ณัชชา--]

เพื่อวันนี้วันดีของชีวิต
เยาวมิตรคือสิ่งอันยิ่งใหญ่
มิหวังรับความหวงห่วงจากใคร
หวังเพียงได้เธอปลอบมอบเป็นทาน

ดุจของขวัญวันนี้สิ่งมีค่า
ชุบชีวาวาบหวามในความหวาน
ยามเธอหน่ายคลายคืนพอชื่นบาน
คอยสมานใจดาวคราวตรมตรอม

ดาว อาชาไนย

 

ถึงอยู่ห่างต่างถิ่นแผ่นดินไหน
ส่งหัวใจถึงเขาเฝ้าถนอม
สร้างแนวรั้วแห่งฝันกางกั้นล้อม
จะมิยอมให้ทุกข์คุกคามใจ

อ่านบทกลอนครั้งใดก็คลายหม่น
ใจบางคนไม่เคยพรากจากไปไหน
เราห่างกันเพียงตัวแต่หัวใจ-
ยังอยู่ใกล้เสมออย่าเพ้อครวญ

หากคิดถึงจงมองดาวที่ราวฟ้า
ปลอบอุราอย่าเหงาเศร้ากำสรวล
คนอยู่ไกลไม่หันเหไม่เรรวน
ขออย่าด่วนลืมรักเร็วนักเลย

--ณัชชา--

[บูรพาท่าพระจันทร์]

สอนอะไร ใช่กานท์กลอน หรือสอนรัก
ใคร่สมัคร สักคน ให้ทนสอน
ด้วยดวงใจ ให้อนาถ ขาดบังอร
อกร้าวรอน นอนหนาว ทุกคราวคืน.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[Music]

กลอนเพราะจังเลยค่ะ แต่งกลอนไม่เป็นน่ะค่ะ

เธอแต่งกลอนไม่เป็นไม่เห็นแปลก
สิ่งสิ่งแรกจำเป็นหรือก็คือฉัน
จะสอนให้รู้จักการรักกัน
หลังจากนั้นก็หักอกให้ตกใจ

พอเธอเศร้าเหงาหงอยก็คอยท่า
เอาน้ำตามารู้สึกคอยนึกไหว
ท้ายที่สุดแต่งเป็นเองไม่เกรงใคร
การร้องไห้ทำให้แกร่งเรื่องแต่งกลอน

   


มิว.ร้องไห้ใต้เงาจันทร์...ทุกวันพระ
แล้วไหนล่ะ?จะพลิ้ว-แกร่ง...แข็งดั่งขอน
บทกวีชีช้ำ...ที่พร่ำวอน
ก็ลุ่มลุ่ม-ดอนดอน...กลอนพาไป

คิดไปหลอกน้องใหม่..ไม่เข้าเรื่อง
สอนมิวให้กระเตื่องสักเรื่องไหม?
"บทกวีเขียนเพื่อเธอ..รอเผลอใจ"
ทำเช่นไร?...จะหลงรัก.มิว.สัก.ที

       

[ดาว อาชาไนย]

แล้ววันโกนเหตุใดจึงไม่ร้อง
ยังบกพร่องโฉมตรูรู้ไหมนี่่
ร้องไห้ได้ทุกวันนั่นแหละดี
บทกวีจะซึ้งถึงทรวงใน

มัวรอใครเผลอใจทำไมเล่า
คนโปรดเขารักอยู่มิวรู้ไหม
อย่าเที่ยวรอขอรักจากใครใคร
เขาน้อยใจขึ้นมาจะน่าดู

ดาวอาชาไนย[/color][/size]