23 กุมภาพันธ์ 2012, 10:51:PM |
Prapacarn ❀
|
|
« เมื่อ: 23 กุมภาพันธ์ 2012, 10:51:PM » |
ชุมชน
|
“เคว้งคว้าง” ♥ ♥ ♥ หมองหม่นจนหม่นหมองใครมองเห็น ดาวเพียงเป็นเพียงดาวคราวแสงใส พริบพราวพร่างพราวพริบกระซิบนัย หวังส่งใจส่งหวังใครยังรอ
ใจหนาวสั่นหนาวใจไร้ไออุ่น คร่ำครวญครุ่นครวญคร่ำเกินคำขอ ดาวไร้ชื่อไร้ดาวพราวแสงทอ ใจทดท้อทดใจเผื่อใครกัน
ใจดวงเช่นดวงใจซึ่งไร้ร่าง ลอยเคว้งคว้างเคว้งลอยเฝ้าคอยฝัน มีเพียงเงาเพียงมีรักภักดิ์นิรันด์ ดาวปลอบขวัญปลอบดาวสุดหนาวทรวง
จำใจห่างใจจำแม้กำสรวล ใจหรือควรหรือใจจะใคร่หวง ไขว่จะคว้าจะไขว่หวังยังถามทวง ฝันท่ามท่วงท่ามฝันไร้วันจริง.
แซมค่ะ
กลบท หงส์สะบัดปีก แซมเขียนตามท่านสุริยันต์ จันทราทิตย์ หรือ "จารย์พี่โป้ง" ของแซม ฝากกราบท่านมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ..
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, ดุลย์ ละมุน, บ้านกลอนไทย, plang, ช่วงนี้ไม่ว่าง, กลีบเมฆ, ลมหนาว, ไพร พนาวัลย์, amika29, รัตนาวดี, ♥หทัยกาญจน์♥, กาแฟดำ, บูรพาท่าพระจันทร์, ค.คนธรรพ์, สะเลเต, อริญชย์, คอนพูธน, รการตติ, ...สียะตรา.., รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย, พี.พูนสุข, กังวาน, Thammada, กามนิต, ..กุสุมา.., สมนึก นพ, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 28 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land Take me where I cannot stand I don't care, I'm still free You can't take the sky from me..
|
|
|
25 กุมภาพันธ์ 2012, 11:44:AM |
คอนพูธน
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 25 กุมภาพันธ์ 2012, 11:44:AM » |
ชุมชน
|
คืนหนาว มัวฟ้ามองฟ้ามัวมืดสลัวหม่น คิดถึงคนถึงคิดแต่เพียงเขา เคียงฟ้าคืนฟ้าเคียงมีเพียงเรา บางโชยเบาโชยบาง..พลางลมพัด
ยอดไผ่ยลไผ่ยอดลอดกิ่งลู่ ใดเพลินดูเพลินใดไกวลมกวัด เหงาพลอยเงียบพลอยเหงาเร้ารุมรัด จันทร์แสงจัดแสงจันทร์..เหมือนปลอบใจ
ดาวบางดวงบางดาวเริ่มลอยเด่น เล่นเมฆลอยเมฆเล่นกับฟ้าไหล จึงร่ายจินต์ร่ายจึงถึงคนไกล ขานแล้วไขแล้วขานผ่านเพลงนี้
มากกว่ามากกว่ามากฝากจันทร์สวย ลิบไกลสลวยไกลลิบแม้นริบหรี่ มนต์เพลงมอบเพลงมนต์บอกคนดี ที่รักแท้รักที่..ก็เพียงเธอ
ค่ำเอ๋ยคืนเอ๋ยค่ำพร่ำชวนพร่าง จักไม่จางไม่จักมั่นรักเสมอ พลันลมแผ่วลมพลันชวนฝันละเมอ เพ้อเรียงพลิ้วเรียงเพ้อเป็นคำพราว
จางลอยจันทร์ลอยจางยิ่งห่างฟ้า พร้อมดาวพาดาวพร้อมเสียงกล่อมสาว หยดรินหยาดรินหยดบทเพลงยาว หนาวคืนในคืนหนาว..ฝากถึงนาง ๚ะ๛ คอนพูทน ฝากสะบัดปีกด้วยเนาะคุณแซม ขอบคุณมากมาย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, รการตติ, ...สียะตรา.., sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, amika29, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย, พี.พูนสุข, ค.คนธรรพ์, กังวาน, Thammada, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, กามนิต, ..กุสุมา.., สมนึก นพ
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
๏ ขอบคุณทุกภาพครั้น จากเนตหยิบมานั้น พร่างนี้พลอยสนาน เพียงนา๚ะ๛
|
|
|
25 กุมภาพันธ์ 2012, 12:16:PM |
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 25 กุมภาพันธ์ 2012, 12:16:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, ...สียะตรา.., amika29, รพีกาญจน์, กังวาน, พี.พูนสุข, Thammada, รการตติ, ไพร พนาวัลย์, อริญชย์, สะเลเต, กามนิต, ..กุสุมา.., สมนึก นพ, คอนพูธน
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land Take me where I cannot stand I don't care, I'm still free You can't take the sky from me..
|
|
|
25 กุมภาพันธ์ 2012, 12:56:PM |
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 25 กุมภาพันธ์ 2012, 12:56:PM » |
ชุมชน
|
......เฝ้าทบทวน...ทวนทบ..พบว่ายาก
...ทั้งเพียรพาก....พากเพียร...แต่เวียนหัว
...เกรงผิดถูก...ถูกผิด....คิดหวั่นกลัว
...ขอเย้ายั่ว...ยั่วเย้า...เท่านี้เอย
.............ไม่ทราบถูกรึไม่....ยากกกกกกจัง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, ค.คนธรรพ์, กังวาน, Thammada, รการตติ, ไพร พนาวัลย์, อริญชย์, สะเลเต, กามนิต, ..กุสุมา.., สมนึก นพ, คอนพูธน
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
01 มีนาคม 2012, 11:26:AM |
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 01 มีนาคม 2012, 11:26:AM » |
ชุมชน
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รการตติ, พี.พูนสุข, กังวาน, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, Thammada, สะเลเต, บูรพาท่าพระจันทร์, กามนิต, ค.คนธรรพ์, ..กุสุมา.., สมนึก นพ, sunthornvit, คอนพูธน, ...สียะตรา..
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land Take me where I cannot stand I don't care, I'm still free You can't take the sky from me..
|
|
|
01 มีนาคม 2012, 11:47:AM |
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 01 มีนาคม 2012, 11:47:AM » |
ชุมชน
|
นี่เป็นคำอธิบายถึงกลบท "นายโรงลืมกรับ" ที่แซมหัดเขียน.. แซมลอกข้อมูลข้างล่างนี้มาจาก Internet ที่พูดถึงความเป็นมาของกลบทต่างๆ ค่ะ.......
".....กลอนเหล่านี้ เป็นกลอนกล ที่เรียกว่า กลบทนายโรงลืมกรับ คือ ทุกบรรทัด จะต้องลงส่งสัมผัสนอก ด้วย คำ ลหุ(คำตาย เสียงสั้น) เท่านั้น เรื่อง เล่ามีอยู่ว่า ครั้งเมื่อวางโกลนเรือ เอนกชาติภุชงค์ แล้วเสร็จ จำต้องมีการลองน้ำ พระราชวังบวรฯ โปรดที่จะเสด็จล่องเรือจากท่าวาสุกรีไปขึ้นที่วังหน้า ด้วยความฉุกละหุก นายโรงผู้จัดเตรียมอุปกรณ์ ลืมนำ กรับ ลงเรือให้อาลักษณ์ขับเห่ พอเรือออกจากท่า อาลักษณ์ก็เริ่มเห่ แต่หา กรับ ไม่เจอ ด้วยปรีชา จึงต้องว่ากลอนท้ายหัก จะได้ไม่ต้องลง กรับ กรมพระราชวังบวร เห็นเป็นการแปลก เลยถามอาลักษณ์ว่า เฮ้ย นี่มรึง ด้นกลอนกลอะไร อาลักษณ์ จึงตอบไป ว่า นี่เป็นกลบท นายโรงลืมกรับ พระเจ้าข้า..." แซมต้องขอขอบคุณ ท่านที่โพส ข้อความให้ความรู้เอาไว้ จนแซมได้เอามาหัดเขียน แบ่งปันกับเพื่อนๆ นะคะ...
♥ จากใจแซม...♥ 02/29/2012
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, อริญชย์, รพีกาญจน์, รการตติ, Thammada, สะเลเต, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, กามนิต, ค.คนธรรพ์, ..กุสุมา.., สมนึก นพ, sunthornvit, คอนพูธน, ...สียะตรา..
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land Take me where I cannot stand I don't care, I'm still free You can't take the sky from me..
|
|
|
01 มีนาคม 2012, 12:01:PM |
อริญชย์
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 01 มีนาคม 2012, 12:01:PM » |
ชุมชน
|
|
เกื้อกูลต่อมวลมิตร ลิขิตเพื่อสังคม เพาะบ่มเพื่อพงไพร ก้าวไปเคียงผองชน
|
|
|
01 มีนาคม 2012, 12:11:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 01 มีนาคม 2012, 12:11:PM » |
ชุมชน
|
คิดถึงเธอตลอดอยากกอดกก หัวใจฟกก็เพราะเจ้าพี่เฝ้าภักดิ์ ร้างลาไปใช่ว่าไม่มารัก คนทุกข์หนักเพราะหัวใจใกล้จะลบ
ถ้าอยู่ใกล้จะไปหาสารพัด ปรนนิบัติเช้าสายบ่ายถึงพลบ มิเคยคิดปิดใจไปเพื่อหลบ ยอมเป็นศพดีกว่าร้างห่างเธอนะ
จันทร์ดวงใหม่วันใหม่ไยสลด ฟ้ากำหนดใครแข็งขืนฝืนได้ล่ะ รักเธอมั่นนิรันดร..วอนบอกพระ อกพี่จะให้เจ้าซบ...จบแล้วครับ ร่วมด้วยคนครับ...กลบทนายโรงลืมกรับ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, สะเลเต, Prapacarn ❀, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, พี.พูนสุข, กามนิต, รพีกาญจน์, ค.คนธรรพ์, ..กุสุมา.., สมนึก นพ, รการตติ, sunthornvit, ...สียะตรา.., คอนพูธน
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
01 มีนาคม 2012, 01:09:PM |
กามนิต
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 01 มีนาคม 2012, 01:09:PM » |
ชุมชน
|
โอ้ดวงใจไฉนหายเหมือนตายจาก ปล่อยให้ซากใจน้อยคอยวันกลับ ฝากเดือนด้วยช่วยว่าอย่าลาลับ ยังรอขับเพลงกล่อมถนอมนุช
เหม่อมองจันทร์วันใดให้วนวก ใจสะทกสะท้อนวางอ้างว้างสุด ไฉนเลยเคยว่าจะรีบรุด มาหาดุจเดือนดาวพราวระยิบ
กามนิต - ๑ มี.ค.๕๕
ป.ล. กลบทนี้ลงท้ายวรรคด้วยคำตาย อยากให้เพราะต้องเลี่ยงการใช้คำตายในกลางวรรค มิฉะนั้นจะตะกุกตะกักพิลึกเชียว --- ปกติชอบแต่งสลับกับกลอนเสียงจัตวา-สามัญ จะได้ไม่เลี่ยนครับ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, Thammada, อริญชย์, รพีกาญจน์, ค.คนธรรพ์, ..กุสุมา.., สมนึก นพ, พี.พูนสุข, รการตติ, sunthornvit, ...สียะตรา.., คอนพูธน, กังวาน, บูรพาท่าพระจันทร์
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความรักแท้จริงมีสีดำดังศอพระศิวะ
|
|
|
01 มีนาคม 2012, 02:50:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 01 มีนาคม 2012, 02:50:PM » |
ชุมชน
|
กลบทกลอนนี้มีประวัติ เพราะเจนจัดแก้ไขด้วยไหวพริบ เรือล่องน้ำมาได้ออกไกลลิบ ดันลืมหยิบกรับได้โชคร้ายนะ
อาลักษณ์เริ่มเห่นำไปตามบท มีกำหนดกรับทำค้ำจังหวะ ปัญญาอยู่กับตัวต้องมั่วละ เริ่มคานคะคำตายท้ายจำเพาะ
เป็นบทกลอนแนวใหม่แปลกไปนิ ฟังดูซิคำพ้องคล้องพอเหมาะ เจ้านายเคลิ้มฟังไปว่าไพเราะ ไร้เสียงเคาะจังหวะมาจับจด
กลอนอะไรถามไปใคร่รู้นะ เหมือนสระคำตายนำใช้หมด อาลักษณ์จึงตอบไปไม่ประชด กลบทเฉพาะหน้ามาลืมกรับ. .............. (ขอลองบ้าง) นพ 1 มี.ค.55
|
|
|
|
|