ล้าบ้าง...บางวัน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤษภาคม 2024, 03:17:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ล้าบ้าง...บางวัน  (อ่าน 3058 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
01 มีนาคม 2010, 10:09:PM
สุวรรณ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 565
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,487


หวังทุกชีวิต สถิตไว้แต่สิ่งดี


« เมื่อ: 01 มีนาคม 2010, 10:09:PM »
ชุมชนชุมชน

ตะวันโรยราล้าแรง
สิ้นลับอับแสง
หลุบเร้นลงรางธารา

จุ่มดวงด่ำลึกเลือนลา
โบกโบยขอบฟ้า
เปลี่ยนม่านกาลกลหม่นเทา

ทำเอาวันนี้เงียบเหงา
ซ่อนเร้นคนเศร้า
ตรงโค้งขอบคุ้งทุ่งโรย

มองพืชเหี่ยวแห้งระโหย
ปลิดปลิวหล่นโปรย
ด้วยฤทธิ์พิษร้ายภัยใด

พาเอาใจคนหม่นไหม้
หมดแรงแข็งใจ
จะแข็งจะขืนยืนเดิน

อ่อนล้าแรงใจเหลือเกิน
กลัวการเผชิญ
ก้าวพบผิดหวังอีกครา
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
03 มีนาคม 2010, 06:42:PM
สายใย
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,699


ช่างเขาเฮอะ


เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 03 มีนาคม 2010, 06:42:PM »
ชุมชนชุมชน

จำใจก้าวไปข้างหน้า
แม้จะอ่อนล้า
อย่าแพ้แก่ใจในตัว

เย็นย่ำค่ำมืดหม่นมัว
หนทางสลัว
ราตรียังมีแสงโสม

นวลผ่องส่องเย็นเช่นโคม
มาปลอบประโลม
ให้เห็นเส้นทางร้างไกล

ชึวิตลิขิตเองได้
จะเกรงกลัวไย
เดินไปไขว่ฝ่คว้าหาฝัน

ฤดูหมุนเปลี่ยนเวียนกัน
สิ้นหน้าแล้งพลัน
วสันต์โปรยปรายสายฝน

พฤกษาเริงรื่นชื่นชล
ผลิดอกออกผล
ใจคนไม่หม่นไหม้หมอง

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
03 มีนาคม 2010, 08:53:PM
สุภาพบุรุษทรชน
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 147
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 781


"ถ้อยคำ...คือน้ำเสียงของหัวใจ"


« ตอบ #2 เมื่อ: 03 มีนาคม 2010, 08:53:PM »
ชุมชนชุมชน



ผู้คนเยื้อแย่งแบ่งจอง
เหลือใดให้ครอง
รู้สึกนึกคิดผิดไป

เราเดินทางมาแสนไกล
เพราะฝันจึงไขว่
ป่ายปีนเขาสูงมุ่งมั่น

บางครั้งบางคราวหนาวสั่น
ล้าบ้างบางวัน
ระหกระเหินเดินทาง

คืนมืดมัวสลัวลาง
สั่งอุษาสาง
พากเพียรไปไม่ผันแปร

หวังไว้ในใจเพียงแค่
ไม่ยอมอ่อนแอ
กายไหวติงไม่ทิ้งทาง


ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"รักษาตัวไม่เท่าไหร่..รักษาใจไม่ได้เลย"
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s