กลัวแสนกลัวกลัวรักมันหักหาย
กลัวมากมายกว่าใครจะเข้าถึง
กลัวแสนกลัวกลัวเธอถูกจับดึง
หลุดออกจากห้วงคำนึงของดวงใจ
กลัวไม่หมดสลดเศร้าเคล้าแก้วจิต
กลัวจนคิดเตลิดออกสู่หนไหน
กลัวว่ารักเคยเคียงข้างจะหายไป
กลัวว่าใครคนหนึ่งไม่ต้องการ
ฉันนั้นกลัว...ก็ใช่ ในวันนั้น
วันที่มีแต่ฝันคอยขับขาน
วันที่มีความรักเป็นทิพย์ธาร
และก็คืนวันวานที่ผ่านเลย
ณ วันนี้...จุดยืน ฉันถูกเปลี่ยน
กลับหมุนเวียนเขียนใหม่และร่ายเผย
ปรากฎเป็นความจริงสิ่งคุ้นเคย
ซึ่งระเหยไปตามทางที่วางลง
คนเคยกลัวบัดนี้กลับหมดสิ้น
ไร้อายกลิ่นความเศร้าเคล้าพาหลง
เหลือแต่เพียงความจริงสิ่งธำรงค์
ที่ยืนยงอยู่เป็นนิรันดร์กาล
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
![]() |
11 มิถุนายน 2024, 03:47:AM
![]() |
|||
|
![]() |
ผู้เขียน | หัวข้อ: *** กลัว*** (อ่าน 14869 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:
![](/file/mail.png)