Re: หลับฝันดี

ตะรางอารมณ์บทที่ ๒๕. โลกสีเทา

เมียที่ดีคือกะหรี่ไม่หนีงาน
คือแม่บ้านทานทนจำนนผัว
คือกระโถนโยนขี้ใส่ยามเมามัว
คือแม่วัวผลิตลูกถูกแจงจัด

ทุกค่ำคืนขืนข่มเขาข่มขืน
รับแรงหื่นแรงอยากยากขืนขัด
โสเภณีสะดวกใช้ไม่ต้องนัด
ปล่อยกำหนัดบำบัดใคร่ได้ทุกยาม

ผวาผัวตบผัวะเตะกระอัก
ฟาดตีนพลั่กหนักมือไว้ให้เข็ดขาม
ชายขี้ขลาดชาติปีจอขอคำราม
คลั่งคุกคามคนครอบครองของคู่มาร

ออกลูกเหมือนแม่หมาพันธุ์ดีสวย
แทบมอดม้วยเป็นโรงงานปั้นลูกหลาน
โย้แล้วโย้เบ่งแล้วเบ่งเหมือนเร่งงาน
ทรมานทวารหน้าคุ้มค่าทอง

โลกสีเทาเงามืดหมองของโลกหญิง
โลกแท้จริงหลังวิวาห์งานฉลอง
โลกระทมตรมช้ำน้ำตานอง
โลกหม่นหมองของสตรีมีมานาน

เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก
แย่ยับยากเยี่ยงหมูหมาเดรัจฉาน
ด้วยมอบใจให้กายชายโบราณ
ใจจัณฑาลพาลเพียงเพศผู้อ่อนแรง

ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย เดชา เวชชพิพัฒน์