กลอนคือหมอน ไว้หนุนนอน ยามอ่อนเหนื่อย สายลมเอื่อย พัดสำเนียง เสียงภาษา
กลิ่นสัมผัส นำจิตรัก อักษรา แมกพฤกษา ลีลาเขียน ยอดเซียนกลอน
กลอนคือเพื่อน เตือนกระตุ้น ให้ครุ่นคิด ใจลิขิต ขีดคั่นไว้ ในคำสอน
เหตุและผล อารมณ์ใส่ ให้สังวร เอื้ออาทร อ่านกลอนปลอบ ที่ชอบใจ
กลอนคือรัก รักคือกลอน ไว้อ้อนฝัน กลอนคือฉัน ฉันคือกลอน สอนใจใส่
กลอนคือมิตร ที่จิตจด ไม่ขดใน กลอนคือใจ เลือดเชื้อไข ใส่ในกลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
