.jpg)
สุดจะหวังสิ่งใดได้เปี่ยมล้น
เมื่อคุณค่าของตนมิเลิศหรู
มือน้อยน้อยของเจ้าเฝ้าชื่นชู
ความเป็นครูปลุกเร้าเพื่อเข้าใจ
ฉันจะสร้างทางหวังอย่างตั้งจิต
แหละจะเป็นผู้ลิขิตชีวิตให้
จวบปีกขากล้าแกร่งแรงบินไกล
จึงจะปล่อยเจ้าไปตามใจหวัง
ด้วยอีหลายฝ่ายใฝ่เรื่องในโลก
อาจชี้โชคเจ้าได้คล้ายเสกสั่ง
รู้เจ้าด้อยพลอยใจให้ภวังค์
อยู่ทุกครั้งเมื่อทวนคิดครวญดู
เถิดนะเจ้าเฝ้าเรียนขีดเขียนก่อน
อย่าเร่งร้อนเร็วไปใฝ่เรียนรู้
ประสบการณ์ผ่านตอนละครดู
เจ้าจะรู้แท้จริงทุกสิ่งไป
ถึงวันนั้นฝันใดดั่งใจรัก
จึงสำนักสานสมนิยมใฝ่
เหมือนดั่งฝันที่หวังเป็นอย่างใด
เช่นฤทัยเจ้าแน่ในแท้จริง
จวบสุดท้ายภายหน้าเวลานั้น
บันไดขั้นพ้นผ่านที่นานยิ่ง
คงซึมซาบสอนใจให้ประวิง
ในคุณค่าที่แท้จริงของคำครู
[/font]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
