.jpg)
๐ ลำไผ่ลู่ ถูเบียด เสียดสีออด
พลิ้วเสียงทอด รอดหว่าง กลางก่อไผ่
ออดแอดเอื้อน อื้นอ้อน ตอนลมไกว
เอนลู่ไหว ให้เสียง เคียงพนา
๐ แอบเร้นบัง ฟังไผ่ ที่ไขบอก
ออดแอดออก ดอกคำ ฉ่ำภาษา
เพราะไผ่พร่ำ เพลงพลิ้ว พัดปลิวมา
ติดตรึงตรา พาใจ ให้ไหวตาม
๐ ลมพัดเอื่อย เลื้อยผ่าน ตรงลานต้น
คิดถึงคน เคยใกล้ ฝากไผ่ถาม
ได้พี่แล้ว เร้นตน หนอคนงาม
ทิ้งพี่ดาม เดาะใจ .ฟังไผ่ครวญ
แบบว่า .ได้เราแล้วไม่รับผิดชอบนะ คนใจร้าย
ลมรำบายชายทุ่ง ยามรุ่งแจ้ง
ฟ้าสีแดงแล้งฝน ทำคนหมอง
มีหนึ่งหนุ่มกลุ้มหนัก รอรักครอง
จากละอองน้องนุชสุดคะนึง
พี่สุวรรณผ่านมาทักทายน้อง
เห็นโจ๋ร้องครวญคร่ำพร่ำคิดถึง
น้ำตาเล็ดหลุดรอดพลอดรำพึง
เสียงอื้ออึงพี่จึงแวะเข้ามา
ใต้กอไผ่แผ่วเพลงเสียงใบไผ่
มีหนึ่งชายอาลัยใจร่ำหา
จนต้องครวญเพลงรักกระอักอุรา
โถโถโถ!น้องยาไม่น่าเลย
แวะมาแซวเล่นจ้า [/color]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
