ชายไดได้ภิรมภ์ มิอาจข่มจิตห้ามใจ
ยิ่งพิศพินิจน้อง ใจจดจ้องยิ่งหวั่นไหว
เพริศแพร้วกว่าหญิงใด ดุจดั่งไท้เทพเทวา
เข้าไกล้มิอาจข่ม อยากดอมดมทั้งใบหน้า
อ่อนโยนดุจธารา ยากจะหาใครเทียบทาน
อ่อนหวานปานน้ำผึ้ง เสียงเจ้าซึ้งสุดอ่อนหวาน
เจื้อยแจ้วทุกยามกาล สุดอ่อนหวานบรรดาลใจ
ยามยิ้มช่างหยดย้อย ชวนใจคล้อยให้หลงไหล
ชายตามองคราใด ใจสั่นไหวดั่งต้องมนต์
สุงศักดิ์ดุจนางฟ้า ใครจะกล้าแม้จะสน
ตัวพี่เกิดมาจน จะสู้ทนจีบเจ้าเอย

แต่งไม่ถูกฉันทลักษ์ยังงัยก็แนะนำด้วยนะครับ





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า