Author: ชมพูไพร
ยามพี่ยิ้ม แย้มเยือน สะเทือนไหว
พาจิตใจ ให้เชยชื่น สนิทสนม
ดังต้องศร รักปักอก ห้วงอารมณ์
จนลมจับ วับใจ ไว้ประทับ
พบแลสบ หลบชม้าย ชายชำเลือง
ปรางพักตร์เรือง ปลั่งดัง แต้มประดับ
คิดนึกหน่าย ละอายเหนียม ใจอัดคับ
เข้าฉวยจับ พี่ช่วยรับ กุหลาบที
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
