"หมื่นไมล์..ที่ไกลเธอ?"
๐
๐ ระยะทางหมื่นไมล์ในซีกโลก
ลมหนาวโบกทุกคราวร่างหนาวสั่น
ผสมฝนมีบ้างบางครั้งครัน
แสงตะวันพ่ายฤทธิ์แห่งพิษลม
๐ ความคิดถึงติดตามท่ามลมหนาว
จ่อรุกติดทุกก้าวราวเข้าข่ม
ใจก็เปิดหวังจิตฤทธิ์ระดม
ลอบหลงจมภวังค์อย่างตั้งใจ
๐ ไม่ต่อต้านยอมรับกับคิดถึง
หวนวันซึ้งอดีตพิสมัย
กับภาพเธอคนรักหลักสายใย
ความห่างไกลไม่อาจตัดขาดเรา
๐ เธอเหมือนยิ้มข้างข้างอย่างเริงร่า
ประกายตาหยาดใสไม่เคยเฉา
เสียงหยอกล้อยังก้องล่องบางเบา
การแหย่เย้าดั่งใกล้ไม่ส่างซา
๐ ภาพทุกอย่างลอยเด่นเน้นสดใส
ขับรอยยิ้มเราให้แต้มใบหน้า
ส่งให้เราสดชื่นฟื้นชีวา
ประหนึ่งว่าจิตเติมเสริมอุ่นไอ
๐ เมื่อความรักข้ามฟ้ามาโอบกอด
ความมืดบอดสุดท้ายปลายไสว
จากเธอมาหลายคืนเป็นหมื่นไมล์
แต่เราใกล้ใจกันทั้งวันคืน..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
