ความรู้สึกที่ถูกส่งผ่านบทกลอน
ตัวอักษรถ่ายทอดความอาวรณ์ ... เหว่ว้า
แผ่นกระดาษมีรอยขาด ... เพราะหยดน้ำตา
คิดถึงเหลือเกินคนเย็นชา ... คุณไปอยู่ ณ. ที่ใด
ตั ว อั ก ษ ร ที่ เ ขี ย น ผิ ด
ยังพอมีสิทธิ ... ลบมันออกไปได้
แต่ ! ความเจ็บที่อยู่ในใจดวงนี้ ... จะใช้วิธีอะไร
ถึงจะลบภาพคุณออกไป ... ไม่ให้เหลือเยื่อใยไว้เลย
ตั ด ใ จ ไ ม่ ล ง
ทุ ก อ ย่ า ง ยั ง ค ง นิ่ ง เ ฉ ย
เมื่อก่อนเคยรักเท่าใด ... นานแค่ไหนยังรักเหมือนเคย
ความเจ็บช้ำไม่ได้ช่วยอะไรเลย ... ไ ม่ เ ค ย ตั ด ใ จ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
