โอ้ว่ากาลครั้งหนึ่งนั้น ไหวหวั่นพรั่นใจเพราะใครหนา
เพียงผ่านมิติแห่งเวลา อันอุราที่เคยชิดมาเชือนไกล
ละลิ่วล่องลอยไปไกลนักแล้ว คงคลาดแคล้วความคิดที่อ่อนไหว
ละลิ่วล่องลอยพัดพาหทัย ละลิ่วไปไม่อยู่กับกายา
รำพันหวนครวญคิดด้วยจิตมั่น ประหนึ่งฝันที่ร้างห่างใจข้า
คิดถึงอยู่ทุกกาลที่ผ่านมา มิรู้ว่าจะได้พบเมื่อใดเอย
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 02:07:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กาลครั้งหนึ่ง..ที่..ใจมีรัก (อ่าน 13123 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า