…พี่ยังรักเธอไม่คลาย (ต่อ…ต่อ)… ลมหนาวเปลี่ยว เหลียวเพ็ญ มิเห็น หาย “ตราบชีพนี้ วอดวาย เป็นเถ้าถ่าน” จะขอรัก จะขอภักดิ์ ปักดวงมาน จวบแม้กาล นานนับ สิ้นกัปกัลป์ ซึ่งร้อนอก นรกไฟ อาลัยสุม ปะทุรุมเร้าจิต ครุ่นคิดฝัน- ทิ้งหน่วงหนัก พักร้อน คืนย้อนวัน ระรึงขวัญ ฉันเธอ เพ้อสองเรา ใบไม้โบกโยกไกว ครวญใจคร้าม เหลือบแลเวิ้งฟ้าคราม ครึ้มยามเหงา หอมประทินกลิ่นบุหงา ช้าโชยเบา ปรอยใจเฝ้าคะนึง ถึงแต่เธอ แม้นเปี่ยมล้นพ้นอาลัย ใคร่ครวญถึง คือหยาดพจน์สะกดคะนึง กึ่งเพ้อเจ้อ เสียงอักษรกลอนฝัน สรรค์ละเมอ ซ่านเซอะเซอ แทรกซอนซอกลึกตรอกใจ […เสียงสายฝนปะปนมากับความเหงา ยามที่มันคลุกเคล้ากันอย่างลงตัว ช่างปลุกเร้าหัวใจให้ไหวสั่นระรัว ท่ามกลางความมืดสลัวของค่ำคืน มีเพียงเสียงกลอนที่ฉันพอจะหยิบยื่น แทนเสียงคลื่นแห่งความอาลัย หวังถ้อยคำอันอบอุ่นนี้ ช่วยปลอบบรรเทา ความทุกข์โศกเศร้าเปลี่ยวเหงาใจ เพื่อพรุ่งนี้เธอจักเริ่มต้นวันใหม่ ด้วยหัวใจที่สดใสเบิกบาน…] Soul Searcher Inspired to write 18/12/2025 |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
19 ธันวาคม 2025, 07:15:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: …พี่ยังรักเธอไม่คลาย… (อ่าน 46801 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า