[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กัลมลี*]

นี่เรายังฝังใจทำไมเล่า
ในเมื่อเขาแค่มองเราน้อง-พี่
มิได้ "รัก" เหมือนเราเท่าที่มี
ทั้งไมตรีและสิทธิ์คิดทวงคืน

เสียดายความจริงใจมอบไปนัก
เขาที่เคยเป็นหลักหักเป็นอื่น
อยากตัดพ้อ แต่ใจพัง ล้มทั้งยืน
ยังมิฟื้น "น้ำตา" แห่ง "ปราชัย"

ข่มอาวรณ์ ~ ข่มน้ำตา คราสบพักตร์
ข่มใจหัก ขืนใจห้าม ความหวั่นไหว
ไม่มีเขาคนดีที่ห่วงใย
เราอยู่ได้แม้ใจไม่ดีนัก

อยู่ต่อหน้าคนอื่น เรา "ฝืนยิ้ม"
เมื่อคนริมแขนเขา ~ เรารู้จัก
กลั้นสะอื้น ดัดเสียงใส เดินไปทัก
ทั้งที่อกมันหักจนอยากตาย

ไม่มีเขาตัวเราคือเหงามาก
ใส่"หน้ากาก" รูปพิมพ์ "คนยิ้มง่าย"
ซ่อนรู้สึกแค้นสลับกับเดียวดาย
ด้วยเขาเป็นคนสุดท้าย...ในความรัก