พ่อไม่เล่านิทานให้ฉันฟัง
แต่ท่านตั้งใจซื้อหนังสือให้
ป.พ.พ.เล่มหนาถ้าตั้งใจ
เติบโตไปเป็นนักกฎหมายดี
พ่อบอกว่าบ้านเราหาเช้าค่ำ
นายทุนซ้ำ...รันทดโดนกดขี่
หาเงินจ้างทนายว่าความที
หาทั้งปีค่าแรงไม่แพงพอ
ไม่ได้ฟังนิทานเหมือนบ้านอื่น
แต่ก็ชื่นสุขใจได้เห็นพ่อ
มีตัวอย่างสอนให้ยามใจท้อ
รู้จักรออดทนผลบั้นปลาย
ช่วงชีวิตของพ่อคือนิทาน
ที่ฉันอ่านปานหนังสือสื่อความหมาย
โดยตาเนื้อโดยใจใช้ร่างกาย
เล่าหลากหลายมุมผ่าน "นิทานชีวิต"

ประทับใจบทกลอนคุณมะสะแปร์มากค่ะ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า