
เสน่ห์ลุงหวานแหววแววหนุ่มเฟี้ยว
แม้นเก็บเขี้ยวเล็บกุด...มิอาจขวาง
เพียงเพ้อพร่ำรำพันรักเจือจาง
ยังเค้าลางความหวานซ่านหทัย
ส่วนตัวกุลหนุนนำ..แค่ความเปรี้ยว
ใช่แก่นเซี้ยวหรอกนะ...จะบอกให้
ทั้งข้นเหนียวเคี่ยวกรำนำขมใน
กลบความบูดเอาไว้...ใต้ไมตรี
พอจะมีเสน่ห์กับเขาไหม
หากสิ้นไร้ความหวานพาลขมปี๋
หากตกบ่วงล่วงลงอเวจี
กระทะทองแดงใบนี้...มีเพื่อเธอ.






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า