[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กัลมลี*]

เคยอิงแอบวันหนาวก็ร้าวเหลือ
สองแขนเมื่อเอื้อมสอดกอดข้างไหล่
ใครกันเคลื่อนกายย้ายหลบหายไป
ใครหนอยังร้องไห้เมื่อไกลเธอ

ยอมรับความเป็นจริงทิ้งสิ่งฝัน
เก็บคืนวันสุดลืมปลื้มเสมอ
หักใจลาทั้ง-ทั้งยังละเมอ
มิขอเจอแม้ฝันให้บรรเทา

ขอบคุณนะ...ที่เธอเผลอเดินเฉียด
ที่เคยเจียดหัวใจให้ยามเหงา
ฉันมีช่วงเวลาคำว่าเรา
ช่วยแบ่งเบารสชาติหยาดน้ำตา


สวัสดีค่ะคุณมังตรา
 
อุ๊ย โดนพิกุลปาด แต่งเร็วมากก สุดยอดค่ะ