ฉันเป็นคนปล่อยวางอย่างง่าย-ง่าย
มิเสียดายสิ่งใดก้าวไปต่อ
ใช้ชายเสื้อเช็ดน้ำตาฉ่ำคลอ
รู้จักพอรู้จักถอยรอคอยเป็น
ฉันมันตัวคนเดียวไม่เหนี่ยวรั้ง
ใครรัก-ชังช่างใครไม่ทุกข์เข็ญ
มิชื่นชมฟ้าครามหรือยามเย็น
ฉันมองเห็นทุกสิ่งอย่างจริงใจ
อาจเป็นคนเย็นชาเกินกว่าคบ
เย็นจนกลบน้ำแข็งทุกแหล่งได้
จงมองผ่านตัวฉันอย่างควันไอ
เลยจุดเยือกแข็งไปได้นานแล้ว






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า