(ครูแดง มนชิดา ผู้ประดิษฐ์)
น้ำไหลหลากมากไปเหมือนใจยั่ว
น้ำก็กลัวคนด่าบ่าลงไหล
น้ำเหนือมาฟ้ารั่วเย้ายั่วใจ
น้ำหนอน้ำทำไมหลั่งไหลลง
บ้านฉันสูงจูงกันหมั่นปลงปลด
พอน้ำลดปล่อยอย่างเดินทางหลง
ชาวนาไทยไม่ไหวใจปลดปลง
น้ำครวญร้องประสงค์เดินหลงทาง
คำ : ครูแดง
ผังกำหนด
นำสองคำท้ายวรรคที่ ๑ สลับลงในท้ายวรรค วรรคที่ ๓
นำสองคำท้ายวรรคที่ ๒ สลับลงในท้าย วรรคที่ ๔






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า