.jpg)
ประสบการณ์ผ่านมาไม่มากนัก
ทั้งมิตรรัก มิตรลวง มิมีแผ่ว
สังคมงานสรรค์สร้างทางทอดแนว
มิอาจแคล้วคนหมู่มากหลากอารมณ์
เหลือเพียงเราตั้งรับลำดับเหตุ
เพียงสังเกตุสิ่งใดไม่เหมาะสม
เราไม่อาจเปลี่ยนใครใคร่นิยม
ความฉลาดและโง่งม..มันต่างกัน!
จำต้องเอาตัวรอดเป็นยอดศรี
ปะทะไปก็ใช่ที่จะห้ำหั่น
เปลี่ยนไปใช้ชั้นเชิง..เข้าประชัน
เพื่อปิดกั้นเรื่องร้อน-ร้อนมาถึงตัว
อยู่ด้วยตัวของเรา"นิ่งสงบ"
แม้พานพบคนถ่อยกี่ร้อยหัว
ความสุขุม..มั่นคง..เขาขลาดกลัว
ไม่พันพัวใกล้ชิด....สบายใจ.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
