คนโน้นต้มคนนี้เตะคนนั้นว่า
คนโน้นถีบคนนี้หยุมกลุ้มละว้า
คนนั้นหนาไล่เข้มให้เอ็มบิน
กางกระด้งเหินหาวแนบราวฟ้า
เทียวตามหากัลมลีผีเสื้อถิ่น
เป็นกระหังกังขาหน้ายุพิน
ไร้ตัวสิ้นปีกหายไร้ร่างกาย
หัวลอยพุ่งพุงห้อยย้อยกะพริบ
แสงระยิบท้องไส้ให้ใจกาย
เป็นผีเสื้อกระสือใจจะวาย
เป็นผีสายซ้ำซ้อนแสนอ่อนใจ
กวินพัฒน์
แม่นาง หัวเป็นผีเสื้อถอดไส้ไปแล้วครับ
หยอกๆ นะครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
