[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

…อีกวันหนึ่ง (อีกครั้ง)… …อีกวันหนึ่ง ซึ่งตื่นมา ท้าทายโลก อุปโลกน์พยับเคลื่อน สะเทือนไหว สบพายุบุแคม เหน็บแนมใจ สุข-ทุกข์ใด มิช้านาน ก็ผ่านวัน คนเราเกิดมาแล้ว ฤาแคล้วคลาด โลกธรรม บำราศ พินาศ บั่น ทั้งจากเป็น จากตาย แหนงหน่ายสัมพันธ์ รัก-เกลียดกัน มั่นหมาย ก็คลายจาง ผิ โลภโมโทสัน ไร้วันหยุด สะพรั่งผุดเปลือยกาย ขายเรือนร่าง เรื้องขบวน โฉดชั่ว ฮั้วอำพราง อยุติธรรม กร้าวกร่าง อย่างมิอาย เขาทั้งลูก ยังถูกฮุบ มุบมิบเฉย ตั้งคุ้นเคย สอบสวน ชวนงานง่าย บ้าไปแล้วสังคม โง่งมงาย ยอมจำนน สนตะพาย เยี่ยงควายวัว รวยกระจุกจนกระจาย เร่ขายฝัน ระบือลั่น เกื้อหนุน ทุนเทาทั่ว คนเขียนข่าว รี่อวย รวยระรัว เรื่องมัวซัว อิ่มอามิส พร้อมบิดเบือน คนพูดจริง ฟ้องผิด หวังปิดกั้น แม้โจษจัน แพร่งพราย พบกรายเกลื่อน สื่อสังคม โหนกระแส ต่างแชเชือน หมกเม็ดเลื่อนเปื้อนมิดชิดกำบัง ประวัติศาสตร์ สะอาดชำระ จักปรากฏ ครั้นโป้ปด ชาชิน สิ้นมนต์ขลัง แม้เจ็บปวดรวดร้าว ยาวนานประทัง เพื่อรอฟัง ปฐมฤกษ์ เบิกความจริง ”…ยิ้มเย้ยยุทธจักร…“ “…หัวเราะเยาะกับท้องทะเลสีคราม เผชิญคลื่นซัดสาดโถมเข้าหาสองชายฝั่ง ผุดขึ้นลงตามกระแส เพียงเพื่อจดจำเรื่องราวของวันนี้    หัวเราะเยาะกับฟากฟ้าเบื้องบน ทอดมองความขัดแย้งวุ่นวายในโลก ใครแพ้ใครชนะ มีเพียงสวรรค์เท่านั้นที่รู้     หัวเราะเยาะกับผืนปฐพี เรื่องราวในอดีตเป็นเสมือนหมอกควัน ที่ถูกเกลียวคลื่นแห่งกาลกลืนกลบ ชะล้างจนหมดสิ้นนับครั้งไม่ถ้วน    หัวเราะเยาะกับสายลมพัดโบยโบก ที่สุดท้าย เหลือแต่เพียงความเดียวดาย หวนคำนึงถึงอดีตเคยสูงส่งสักเท่าใด ยังมิเปรียบ อาทิตย์อัสดงตรงทิศประจิม     หัวเราะเยาะกับชาวโลก แม้มิต้องทนอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย แต่ศักดิ์ศรีความหยิ่งทะนงยังคงอยู่ ท่ามกลางเสียงหัวเราะที่ไร้แก่นสาร…“ [นำเอาคำแปลที่ ท่าน “Kay Timing - จิ้งจอก“ มาดัดแปลงปรับปรุงครับ ] โซ…เซอะเซอ 29 ตุลาคม 2568