เธอจากไป พร้อมกาลเวลา พาใจหลุดหาย
จากไปซะนาน จนวันผันผ่าน นานจนเหมือนตาย
ความทรงจำสุดท้าย คือสายตา ที่ไม่ห่วงหากันอีกต่อไป
ตัดได้ตัดไป ได้เพียงสายใย ในความผูกพัน
ใจที่ผิดหวัง วันเธอจากลา ยังตราตรึงใหม่
ไม่อาจเลือนไป ไม่เคยจะลาง จางจากไปไหน
ลงหลงปลงตก ยกออกจากใจ ไม่ได้สักที
นอกจากไม่ลืม ยังยืมความจำ จากในวันก่อน
เสียงที่ออดอ้อน ตอนรักยังหวาน กาลที่หลีกหนี
เธอชอบทานอะไร รอยยิ้มสดใส ใกล้ทุกวจี
ความสุขที่เคยมี ฉันคนนี้ ไม่เคยจะลืมเลือน
แม้นตัดไปแล้ว ในทางชิดใกล้ ไร้เงาคนคุ้น
ใจยังหอมกรุ่น กลิ่นไอความหลัง ยังไม่บิดเบือน
ตัดใจไปแล้ว จากกันไปไกล ใจยังแชเชือน
จำซ้ำย้ำเตือน เกลื่อนในแววตา แม้เวลาล่วงเลย





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า