
ปลายฝนคนต้นหนาว
๐
๐
หลังฝนสิ้น รินสาย ปลายวสันต์
เข้าเหมันต์ ทุกคืน ช่างขื่นขม
ไกล้หนาวผ่าน สะท้านกาย ในสายลม
" ไร้อกใคร "..ให้หม่น คืนลมแรง
"สุริยา" พร่างพราย พอคลายหวั่น
ครั้นตะวัน ลอยลับ สูรย์อับแสง
หนาวกับคล้าย ปลายลิ่ม เข้าทิ่มแทง
ฟ้าจงแจ้ง สีทอง ผ่องอำพัน
#รัตติกาล





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า