[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Soonjun]

ความมีความเป็นของสรรพสิ่ง..
เพียงอยู่นิ่งนิ่ง ก็มีผู้ฉวยชิงด้วยความลุ่มหลง
เพราะไม่รู้ความเป็นของกลาง..
ธรรมไม่อ้างเป็นของใครโดยตรง
ต่างเลือกไช้เองตามประสงค์..ใจเจาะจงจึงได้ถือเอา..

โลภ โกรธ หลง ดำรงอยู่อย่างนี้
ผ่านไปสักกี่วัน เดือน ปี ไม่มีเวลาที่เสียเปล่า
ทุกลมหายใจเข้าออกถูกฉวยใช้..
นานวันใจ..จึงถูกใจมอมเมา
สำคัญว่านี้หนอ..คือตัวเราของเรา ..
ลุ่มหลงมัวเมาจนยากถอนใจ..

สำคัญเห็น..หรือเห็นสำคัญ
ปล่อยวางสำคัญนั้น..หรือจะถือสำคัญมั่นไว้
ก็เป็นไปเถิด..ให้จงเป็นไป
ตามแต่ปรารถนาแห่งใจ..
ของแต่ละใครละใครก็แล้วกัน...
.............
.................
ก็เป็นไปเถิด..ให้จงเป็นไป..
ตามการสร้างสมของแต่ละใจละใจ..
ที่มากน้อยต่างกัน.....