…รักมิรู้ดับ (ต่อ)… …ถึงกัปกัลป์เก่ากาล เนิ่นนานนับ มิเลือนดับตราตรึง ซึ้งใจหมาย แววตาแฝงเร้นอยู่ มิรู้วาย จวบชีพปลาย มิราร้าง ซาสร่างรัก สายลมเพลมพัด กระหวัดเร่า ใจก็เฝ้ารัดรึง คิดถึงหนัก หวามเอิบอิ่มนิ่มนวล ยวนใจพักตร์ หวนฝากวรรคหวานล้น มาปรนเปรอ รักมิรู้ดับแม้น……….…มนตรา เย็นย่ำสุริยา…….…....เคลื่อนคล้อย ดารดาษดาริกา……….สวยส่อง ประดิษฐ์คำหยดย้อย.…พร่ำเพ้อตามประสา โซ…เซอะเซอ 23 กุมภาพันธ์ 2568 |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 09:09:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...รักไม่รู้ดับ... (อ่าน 11373 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า