แล้วเหตุใดเงียบเหงาเราฉงน
หายไปไหนกันนะแต่ละคน
หรือวุ่นวนกับงานนั้นเพลียแรง
หรือเจ็บป่วยได้ไข้ให้หายครับ
แล้วรีบกลับต่อกลอนตอนแข็งแกร่ง
มาสร้างสรรค์อักษรกลอนแสดง
ให้ชัดแจ้งหนุกหนานกันเถิดเรา
ว่างจากงานสักกลอนก่อนนอนฝัน
ผ่อนคลายกันสักหน่อยพลอยหายเหงา
อ่านกลอนเพื่อนหลากฝันวันเบาเบา
พอตื่นเช้าอ่านอีกรอบชอบใจจัง
มาเขียนกลอนฝากใจไว้แถวนี้
เผื่อบางทีคนหายได้กลับหลัง
เข้าบ้านมาเมื่อไหร่ใช่ลำพัง
และคอยตั้งใจรอต่อกลอนกัน
กวินพัฒน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
