
กระทงน้อยคอยเธอ

ฉันประคองกระทงน้อยระห้อยหา
เธอไม่มารออยู่รู้บ้างไหม
เคยสัญญาปีก่อนผ่านพ้นไป
บอกว่าให้รอหนามาร่วมลอย
มองดูเดือนคล้อยต่ำน้ำเริ่มหด
กระทงจดเหนือเกศาตาละห้อย
ตัดสินใจลอยคนเดียวมิเหลียวคอย
กระทงน้อยวางลงตรงธารา
อธิษฐานแม่คงคาช่วยลารัก
คนอื่นสักหมื่นแสนทั่วแดนหนา
จะไม่รักหญิงใดในโลกา
ยังพะว้าพะวังคอยตั้งตัว
กระทงน้อยมิเคลื่อนเตือนใจหาย
เหมือนมิวายคอยอยู่ดูเวียนหัว
จะนั่งรอต่อไปให้หวั่นกลัว
ดูรอบทั่วให้ไหวหวันฉันวังเวง
ค่อยก้มลงวิดน้ำทำให้ไหว
กระทงได้ขยับนับว่าเก่ง
ตัดสินใจหันหลังยังหวั่นเกรง
พวกนักเลงเดินมองต้องบอกลา
Montree Pratoom
31 ต.ค.63





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า